عضو هيات علمي دانشكده علوم سياسي و حقوق دانشگاه تهران و نويسنده اين اثر، در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) عنوان كرد كه در اين اثر، موضوع مورد نظرش را در دو بخش مباحث نظري فقه سياسي و مباحث نظري فقه مشروطه پي‌گرفته است.
وي يادآور شد: بخش دوم، استدلال‌هاي فقهاي مشروطه و موانعي را كه بر سر راه آنها قرار داشت بررسي مي‌كند.
فيرحي با اشاره به اوج گرفتن ورود فقها به حوزه سياست در دوران مشروطه گفت: در اين دوره بود كه فقه، تجربه‌هاي نوگرايي و سياسي را از سر گذراند.
نويسنده كتاب «دين و دولت در عصر مدرن» ادامه داد: فقهاي دوران مشروطه با موضوعاتي نظير نوگرايي، دموكراسي، انتخابات و قانون موضوعه روبه‌رو شدند. آنان در مواجهه با زندگي سياسي، با مشكلاتي در كارهاي فقهي برخورد كردند كه البته راه حل‌هاي آنها را هم يافتند.
فيرحي به تغيير رويكرد فقيهان سياسي پس از سال‌هاي بيست اشاره كرد و گفت: در اين دوران، انديشمندان مسلمان با طرح نظريه‌اي جديد از حكومت اسلامي سخن گفتند و بر آن تاكيد كردند.
مدرس دانشگاه تهران ادامه داد: بديهي است كه نظريه‌هاي حكومت اسلامي در امتداد و نيز نقد مشروطه به طور توامان شكل گرفتند. نظريات اين دو دوره را مي‌توان دو مكتب متفاوت دانست كه هر دو در مذهب شيعه شكل گرفتند.
كتاب «فقه و سياست در ايران معاصر» در آينده‌اي نزديك از سوي نشر ني منتشر مي‌شود.
شنبه ۲۱ خرداد ۱۳۹۰ - ۱۶:۲۰
نظر شما