به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، در اين نامه كه خطاب به دكتر كامران دانشجو، وزير علوم، تحقيقات و فناوري نوشته شده، آمده است:
فارغالتحصيلان هر حوزه علمي در هر مقطعي نمودي از قابليتها و توانمنديهاي آن رشته است. از اين رو، براي گزينش و تربيت متخصصان توانمند و آيندهساز، آزمونهاي علمي پايهگذاري شده، تا استعدادهاي علمي و فرهنگي كشور شناسايي شده و نسبت به ارتقاء قابليتها و توانمنديهاي آنها در مقاطع بالاتر اقدام شود. هر حوزه علمي بسته به دامنه و چارچوبهاي خود، حوزههاي آموزشي و تخصصي ويژهاي دارد كه در نوع خود با علوم ديگر متفاوت است. نگاهي گذرا به محتواي دروس علوم كتابداري و اطلاعرساني نشانگر وجود مباحثي است كه نشاندهنده انتظاراتي است كه از فارغالتحصيلان اين حوزه علمي بايد داشته باشيم. از جمله اين توانمنديها آشنايي با فنآوريهاي نوين، روشهاي پژوهش، نظامهاي نوين ذخيره و بازيابي اطلاعات، سرويسهاي متنوع مرجع (در دو محیط سنتی و الکترونیکی)، نمايهسازي و چكيده نويسي و نظاير اينها را ميتوان نام برد.
رضايي شريفآبادي افزوده است: نخستين آزمون سراسري (متمرکز) اين رشته در مقطع دكتري
نيز -به همراه ساير حوزههاي علمي- چندي پيش برگزار شد. محتواي آزمون برگرفته از سه بخش اصلي، زبان تخصصي، روش تحقيق و آمار و منابع و خدمات مرجع بود. متأسفانه هر سه بخش آزمون در رشته مذكور داراي كاستيهاي عمدهاي بود. انتظار از پرسشها در زمينه زبان تخصصي، آن هم برای مقطع دکترا، وجود پرسشهايي در زمينه حوزه تخصصي بود، كه مروري بر پرسشهاي اين بخش گوياي اين مهم نيست. از طرفي ديگر پرسشهاي تخصصي در اين رشته با توجه به محورهاي
پيشگفته به هيچ وجه گوياي تخصص فارغالتحصيلان آن نيست و نميتواند معياري قابل دفاع براي گزينش متخصصان و آيندهسازان اين رشته باشد.
در اين نامه همچنين آمده است: دو ايراد كلي بر پرسشهاي تخصصي در اين بخش وارد است. نخست اين كه انتخاب عنوان درسي آزمون، منابع و خدمات مرجع، به درستي صورت نگرفته است. چرا كه امروزه ديگر مشخصه بارز اين رشته محدود به شناخت منابع و مراجع نيست و این به شدت ریشه در دیدگاهها و محتوای كهن این حوزه دارد. دوم اينكه نگاهي به پرسشهاي طرح شده در موضوع منابع و خدمات مرجع به هيچ وجه نشانگر تخصص
پاسخگويان نيست. تأكيد ويژه پرسشهاي طرح شده بر پرسشهای واقعی و نه تحلیلی -به عنوان معیار اصلی سنجش داوطلبان تحصیلات تکمیلی به ویژه مقطع دکترا- است و وابستگی آنها به بافتهای خاص فرهنگی و موضوعی –بدون در نظر گرفتن گستره این حوزه حداقل در ایران- و اطلاعات عمومی متخصصان این حوزه واقعا محل اشکال است. در مورد پرسشهاي روش تحقيق و آمار نيز همين كم دقتيها و سطحي نگريها و نيز پرداختن به سطح به جاي تحليل و عمق محتوا به وضوح وجود دارد.
در پايان اين نامه آمده است: با توجه به موارد ذكر شده، انجمن علمي كتابداري و اطلاعرساني ايران به عنوان نماينده جامعه علمي كتابداري و
اطلاعرساني، اعتراض خود و جامعه علمي اين رشته (بهویژه شرکتکنندگان در آزمون یاد شده) را از وجود نگرش موجود در پرسشهاي تخصصي آزمون سراسري (متمرکز) دكتري اين رشته اعلام ميكند و خواستار تجديد نظر و بررسي دقيق و علمي پرسشها در اين رشته است.
یکشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۰ - ۱۶:۲۱
نظر شما