عباس پرتوي مقدم در گفتو گو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، اظهار داشت: موضوع تاريخ انقلاب اسلامي در متون آموزشي و از جمله كتابهاي درسي تاريخ را ميتوان از دو ديدگاه كميت و كيفيت مورد توجه قرار داد.
كارشناس مسوول گروه تاريخ دفتر برنامهريزي و تاليف كتابهاي درسي وزارت آموزش و پرورش ادامه داد: درباره ديدگاه نخست ميتوان گفت كه مباحث تاريخ نهضت اسلامي ايران به رهبري حضرت امام خميني (ره) كم و بيش در كتابهاي درسي تاريخ در دوران سيساله پس از پيروزي انقلاب اسلامي مطرح شدهاند و برخي مولفان به اختصار و برخي ديگر با تفصيل بيشتر به آن پرداختهاند، اما مساله اساسيتر از حجم، كيفيت و شكل طرح مباحث است.
پرتوي مقدم اظهار داشت: بسيار مهم است كه موضوع انقلاب اسلامي به عنوان يك پديده تاريخي با چه نگاه، رويكرد و روشي در كتابهاي درسي تاريخ مورد بحث و بررسي قرار گرفته است، لذا كيفيت طرح مباحث تاريخي از جمله موضوع نهضت اسلامي ايران به مراتب اهميت بيشتري نسبت به حجم و كميت آن دارد.
وي تصريح كرد: درباره كميت و ميزان درج مباحث انقلاب اسلامي در كتابهاي درسي بايد گفت كه رويكرد حاكم بر برنامه آموزشي درس تاريخ در نظام آموزشي كشورمان، رويكرد دانشمحوري است؛ آن هم با تاكيد بر وقايعنگاريهاي سياسي و نظامي. در چنين رويكردي، پديدهها و قضاياي فرهنگي و اجتماعي تاريخ كمرنگ يا به صورت كامل ناديده گرفته ميشوند.
كارشناس مسوول گروه تاريخ دفتر برنامهريزي و تاليف كتابهاي درسي وزارت آموزش و پرورش افزود: در چنين رويكردي كه حافظهمحوري اساس برنامه آموزش است، دانشآموز از سطحيترين مرتبه يادگيري كه دانش است، فراتر نميرود و در خوشبينانهترين حالت در درسي مثل تاريخ، يادگيرنده تنها مجموعهاي از اسامي اشخاص، گروهها، مكانها، قراردادها، جنگها و تاريخ را به ذهن ميسپارد، بدون اين كه نسبت و رابطه اين گزارهها را بداند و بشناسد. لذا رويكرد حاكم بر كتابهاي درسي تاريخ در شناساندن تاريخ گذشته به مخاطب، نقص و نارسايي عمده دارد، زيرا از مباحث بنيادي علم تاريخ مانند زمينهها و بسترهاي فكري، عقيدتي، اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي پديدههاي تاريخي و در يك كلام؛ از علت و چراهاي رويدادهاي تاريخي غافل است، در حالي كه پديدههاي تاريخي مانند انقلاب اسلامي ايران اساساً از ماهيت و هويت بينشي، فكري فرهنگي و اجتماعي برخوردارند و ريشه در هزاران سال تاريخ و هويت عقيدتي و فرهنگي ملت ايران دارند.
پرتوي مقدم ادامه داد: خاستگاه اين انقلاب، فرهنگي است كه در طول هزاران سال حيات خود هميشه ميل داشته تا در منظومه دين زندگي كند و هيچگاه با فلسفههاي بريده از خدا و دور از معنويت، انس و خو نگرفته است. لذا طرح آن در متون آموزشي از جمله كتابهاي درسي تاريخ، رويكرد و روش ويژه خود را ميطلبد.
وي عنوان كرد: رويكرد و شيوه تاريخنگري سنتي، ظرفيت، توان، تبيين و تحليل پديدههاي تاريخي به ويژه پديدههايي مانند انقلاب اسلامي را كه از ماهيت فكري و فرهنگي برخوردارند، ندارد، زيرا اين رويكرد در نهايت تنها قادر است ذهن مخاطب را از مجموعهاي اسامي و رخدادهاي منفصل و پراكنده انباشته سازد و قابليت ايجاد معرفت و بصيرت تاريخي در مخاطب را ندارد.
كارشناس مسوول گروه تاريخ دفتر برنامهريزي و تاليف كتابهاي درسي وزارت آموزش و پرورش در پايان گفت: ضرورت دارد و انتظار ميرود با همكاري و همفكري صاحبنظران حوزه تعليم و تربيت، متخصصان و پژوهشگران تاريخ و دبيران آموزش و پرورش، برنامه درسي كتاب تاريخ و رويكرد و اهداف تربيتي آن بازنگري و اصلاح اساسي شود تا فرزندان اين مرز و بوم، دستكم شناخت و دركي مناسب نسبت به گذشته خود و مؤلفههاي هويت ملي خويش پيدا كنند و قادر به فهم تحولات مهم تاريخ ايران از جمله انقلاب اسلامي باشند.
كارشناس مسوول گروه تاريخ دفتر برنامهريزي و تاليف كتابهاي درسي وزارت آموزش و پرورش درباره وضعيت درج و ارايه مباحث تاريخ انقلاب اسلامي در كتابهاي درسي تاريخ گفت: رويكرد حاكم بر برنامه آموزشي كتابهاي درسي تاريخ نميتواند دانشآموزان را به طور شايسته با تاريخ گذشته ايران و واقعه پيروزي انقلاب اسلامي آشنا كند._
نظر شما