غلام‌رضایی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) گفت: درباره حافظ تحقیقات و پژوهش‌های گسترده‌ای صورت گرفته است. برخی از این پژوهش‌ها جنبه محتوایی، برخی جنبه زبانی و لفظی و برخی دیگر جنبه بلاغی دارند. گاه در میان این پژوهش‌ها به مسائل تاریخی، اجتماعی و عرفانی نیز پرداخته شده است.

وی افزود: شاید بتوان گفت حافظ یکی از شاعرانی است که در زبان فارسی بیش از دیگران در کانون توجه واقع شده است و در حوزه حافظ‌پژوهی آثار فراوانی در دست داریم.

این پژوهش‌گر ادبی در ادامه تاکید کرد: باجود تمامی پژوهش‌های صورت گرفته اما معتقدم هنوز بحث‌های بسیاری درباره حافظ وجود دارد که در پژوهش‌های ما جای خالی آن‌ها احساس می‌شود.

وی به ارائه مثال‌هایی در این زمینه پرداخت و توضیح داد: هنوز بلاغت حافظ آن‌چنان که باید در پژوهش‌ها مطرح نشده است. البته منظور از بلاغت نوع سنتی آن نیست که تنها صناعات ادبی و صور خیال را بررسی می‌کند.

غلام‌رضایی از حافظ به عنوان پرخواننده‌ترین شاعر یاد و تصریح کرد : منظور من از بلاغت این است که حافظ به عنوان یکی از چهار شاعر درجه نخست زبان فارسی و پرخواننده‌ترین شاعر چه بلاغتی در شعرش دارد که منطبق با زبان فارسی است و او را به عنوان یکی از بلیغ‌ترین و فصیح‌ترین شاعران زبان فارسی معرفی می‌کند.

وی گفت: این نکته‌ای است که به نظرم در شعر سعدی، مولانا، فردوسی و دیگر بزرگان ادب فارسی نیز مغفول مانده است و اگر پژوهشی در این حوزه صورت بگیرد کمک بزرگی به شناخت بلاغت ویژه زبان فارسی می‌شود.

این استاد دانشگاه درباره دیگر مسائلی که تاکنون کمتر در پژوهش‌ها به آن پرداخته شده است اظهار داشت: درباره سبک ویژه حافظ و زبان او هنوز تحقیق جامعی صورت نگرفته است. البته این دو ویژگی به یکدیگر وابسته هستند و جزو مسائلی به حساب می‌آیند که باید در پژوهش‌ها به دقت بحث و بررسی شوند.

وی در ادامه تاکید کرد: اگر بخواهیم از سیر اندیشه‌های حافظ آگاه شویم باید بتوانیم غزل‌های حافظ را براساس زمان سرایش آن‌ها مرتب کنیم. این مسئله کاری بسیار دشوار است و تنها براساس برخی از اشارات تاریخی و یا نکته‌های زبانی تاحدودی امکان‌پذیر باشد.

غلام‌رضایی در پایان تشریح کرد: اگر بتوانیم بخشی از غزل‌های حافظ را بر این اساس مرتب کنیم ریشه بسیاری از اختلاف‌نظرها در شعر حافظ برطرف می‌شود. این‌که حافظ عارف بوده یا خیر و یا در جوانی به عرفان روی آورده یا در کهن‌سالی، همگی مسائلی هستند که با مرتب کردن غزل‌های حافظ براساس تاریخ سرایش آن‌ها برطرف می‌شوند.