یکشنبه ۲۷ تیر ۱۳۸۹ - ۱۳:۴۹
بدون پاسداری از شعر، پاسدار هیچ هنری نخواهیم بود

مرتضی امیری اسفندقه معتقد است برای تحقق هدف هماهنگی میان نهادهای متولی شعر در شورای عالی شعر، بهترین اقدام، کشف استعدادهای شعر در گوشه و کنار ایران و پرورش این استعداهاست./

امیری‌اسفندقه در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) گفت: شاید در گوشه و کنار کشور ما و در دور افتاده‌ترین روستاها، اخوان‌ثالث‌ها، شهریارها و معیری‌های بسیاری نهفته باشند. کشف این استعدادها و پرورش آن‌ها در جریان شعری کشور بسیار تاثیرگذار است.

این شاعر با تاکید بر لزوم حضور شاعران پیشکسوت در مناطق محروم اظهار داشت: در طرح هماهنگی نهادهای متولی شعر بهتر است شاعران فعال، سرشناس و پیشکسوت در مناطق دورافتاده حضور داشته باشند و از نزدیک با فعالیت انجمن‌های ادبی مناطق گوناگون آشنا شوند و استعدادهای شعری جوان را کشف و شکوفا کنند.

وی یادآور شد: آوردن شاعران با استعداد جوان به مرکز برای برخورداری آن‌ها از امکانات بیشتر، در پرورش استعداد شعری این افراد موثر است. البته اقدام شایسته‌تر آن است که امکانات و به ویژه کتابخانه‌های مجهزی را در مناطق گوناگون برای استفاده علاقه‌مندان این حوزه فراهم کنیم.

امیری‌اسفندقه در ادامه به نخستین جلسه شورای سیاستگذاری پنجمین جشنواره شعر فجر که فردا برگزار می‌شود، اشاره و تصریح کرد: در این جلسه به عنوان یک معلم ساده ادبیات بر خود ضروری می‌دانم تا پیش از بیان هر مساله‌ای از علی‌رضا قزوه به عنوان نخستین فردی که پیشنهاد برگزاری جشنواره شعر فجر را در کنار دیگر جشنواره‌ها مطرح کرد و محسن پرویز به دلیل عملی کردن این طرح تشکر کنم.

وی با تاکید بر لزوم داشتن نگاهی تازه در حوزه سیاستگذاری‌های این حوزه توضیح داد: اگر چنین نگاهی وجود داشته باشد به‌طور حتم به اهداف و سیاست‌های خوبی برای پنجمین جشنواره شعر فجر دست می‌یابیم. اما توجه داشته باشیم که بدون پاسداری از شعر، پاسدار هیچ هنری نخواهیم بود.

این شاعر تشریح کرد: اگر نتوانیم به خلوت شعر نزدیک شویم به خلوت هیچ هنر دیگری نیز نزدیک نمي‌شویم. سینما، تئاتر، موسیقی، نقاشی و به‌ طور کلی زندگی بدون شعر معنا ندارد.

وی با اشاره به این موضوع که شعر در فرهنگ شرقی و به ویژه ایرانی جایگاه ویژه‌ای دارد، اظهار داشت: ما ایرانیان با شعر متولد می‌شویم و در پای گهواره برای ما شعر را درقالب لالایی زمزمه می‌کنند. با شعر نیز از دنیا می‌رویم و هنگامی که می‌میریم،روی سنگ قبر ما شعر می‌نویسند. در حقیقت شعر در زندگی و مرگ ما جریان دارد.

امیری‌اسفندقه در پایان یادآور شد: شاعران هیچ خواسته‌ای ندارند. اما مهم‌ترین دغدغه آن‌ها داشتن مصونیت است و این‌که احساس بی‌پناهی نکنند. مهم‌ترین هدیه‌ای که می‌توان به شاعر داد ایجاد مصونیت برای اوست. برهمین اساس مسوولان امر همواره باید به ظرافت‌ها و ظرفیت‌های شعر و شاعران توجه داشته باشند.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها

اخبار مرتبط