حسن سپهرفر پژوهشگر و محقق مردمشناس با بيان اين مطلب به خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) گفت: از نظر تاريخي انسانشناسي را به دو نوع مردمشناسي ماقبل مدرن و مردمشناسي مدرن تقسيم ميکنند، مردمشناسي ماقبل مدرن دورههايي بود که مورخان، ادبا، عالمان ديني و همه کساني که در کار پژوهش در علوم انساني بودند به توصيف فرهنگ و مشاهدات خود ميپرداختند و اين دوره در همه کشورهايي که خط و نوشتن و توليد آثار فکري وجود داشت ديده ميشود.
وي در ادامه صحبتهايش گفت: انسانشناسي مدرن ابتدا در اروپا با انتشار کتاب «فرهنگ بدوي» از «ادوارد بارنت» آغاز شد و سپس در آمريکا و بعد به ساير کشورهاي جهان توسعه يافت؛ اما قبل از بارنت هم فلاسفه، نقاشان، مورخان و جهانگردان نقش مهمي در پيدايش اين دانش داشتند.
اين پژوهشگر و محقق خاطرنشان كرد: دانش انسانشناسي داراي چهار شاخه اصلي انسانشناسي زيستي، باستانشناختي و فرهنگي و اجتماعي است. هر يک از اين شاخهها از نظر روش و موضوع با يکديگر تفاوتها و در عين حال مشترکاتي دارند.
وي افزود: همه انسانشناسان اتفاق نظر دارند که انسانشناسي دانشي است که به مطالعه، شناخت انسان، فرهنگ و آثار انسان ميپردازد. فرهنگ داراي ابعاد مختلفي است به همين علت شاخههاي متعدد انسانشناسي شکل گرفته و هر يک به مطالعه يک جنبه از فرهنگ كشور خود ميپردازد.
مسوول بخش مردمشناسي ميراث فرهنگي آذربايجان غربي خاطرنشان كرد: اصولاً در حوزه مردمشناسي آثار چاپ شده اغلب شامل كتابهاي شناخت كليات اين علم بوده و همين موارد اندك نيز در عرصه تخصص و رشتههاي گوناگون مردمشناسي كمتر مورد عنايت قرار گرفته است.
سپهرفر يادآور شد: همچنين در زمينه گردآوري فرهنگها، قوم و قبيله، آداب و رسوم و... با توجه به تحقيقاتي كه در بيشتر مراكز دانشگاهي و علمي صورت گرفته و ميگيرد به نگهداري اين گونه پژوهشها نيز در آرشيوها بسنده ميشود.
وي در ادامه صحبتهايش افزود: اين پژوهشهاي آرشيوي بايد در قالب كتاب گردآوري شود تا پژوهشگران و محققان مردمشناس بتوانند از آداب و رسوم، فرهنگ، تمدن و... ديگر شهرها و كشورها آگاهي يابند.
اين مردمشناس به فعاليت يك دهه اخير پژوهشكده مردمشناسي اشاره كرد و گفت: با وجود اين تقريباً طي يك دهه اخير پژوهشكده مردمشناسي سازمان ميراث فرهنگي كشور توانسته گامهاي موثر و بلندي را در زمينه انتشار كتابهاي مردمشناسي در عرصه كليات و چاپ پژوهشهاي انجام يافته توسط پژوهشگران داخلي بردارد.
وي به اهداف بخش پژوهشهاي مردمشناسي اشاره كرد و گفت: يكي از اهداف بخش پژوهشهاي مردمشناسي، فرهنگسازي در زمينه ميراث معنوي و آشنايي مردم با برخي از آداب و رسوم در حال فراموشي است.
مسوول بخش مردمشناسي ميراث فرهنگي آذربايجان غربي خاطرنشان كرد: كتابهايي كه در عرصه علوم اجتماعي چاپ ميشوند، زماني ميتوانند اهميت بيشتري يابند كه براي استفادههاي كاربردي در جهان شناخته شده شوند؛ از جمله كتابهاي علم مردمشناسي كه بر پايه تحقيقات و پژوهشهاي مردمشناسي نوشته ميشوند.
وي افزود: روند تحقيقات و پژوهشهاي مردمشناسي در ايران نيز بايد بيش از پيش تقويت و حمايت شود، اگر از جنبههاي توصيفي و بنيادي آنها بگذريم در صورت بهرهگيري از ظرفيت بالاي پژوهشها و دادههاي به دست آمده، كاربردي كردن اين مطالعات، ارايه و انتشار نتايج آن ميتواند سودمند باشد.
اين پژوهشگر و مردمشناس كه كتاب «روز دهم، آيينها و مراسم محرم در شهرستان اروميه» را در دست نگارش دارد گفت: پس از انتشار اين دسته از كتابها دستاندركاران مردمشناس ميتوانند همانند علم جامعهشناسي از نتايج پژوهشهاي انتشار يافته اين آثار در زمينههاي مختلف اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي و... بهرهمند شوند.
وي همچنين يادآور شد: چاپ و انتشار اين گونه آثار با توجه به تنوع تحقيقات آن كه امروزه نيز در جامعه جهاني شناخته شده و كاربرد دارد، ميتواند در شناساندن مردمشناسي ايران به جهانيان سودمند واقع شود.
سپهرفر در پايان سخنانش خاطرنشن كرد: با توجه به نوپا بودن علم مردمشناسي ضمن معرفي و آشنايي با تنوع فرهنگها، انديشهها و... بهتر است جاي خالي اين گونه آثار فرهنگي براي شناخت و شناساندن هر چه بيشتر آن براي مردم در عرصه انتشارات باز شود.
مسوول بخش مردمشناسي ميراث فرهنگي آذربايجان غربي:
كتابهاي مردمشناسي، معرفي انديشه و فرهنگ ايرانياند
مسوول بخش مردمشناسي ميراث فرهنگي آذربايجان غربي معتقد است با توجه به نوپا بودن علم مردمشناسي پژوهشگر و محقق بايد ضمن معرفي و آشنايي با تنوع فرهنگها، انديشهها و آداب و رسوم جاي خالي اين گونه آثار فرهنگي را براي شناخت و شناساندن هر چه بيشتر آن براي مردم در عرصه انتشارات پر كنند.
نظر شما