به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، «زندگی پای تخته سیاه» مجموعه‌ای شامل یکصد و اندی روایت یا داستان کوتاه است که به لحاظ تاریخی به ترتیب و از نظر موضوعی متفاوتند و همگی حول محور آموزش و پرورش هستند.

این کتاب از دل یک معلم برخاسته و به امید بهبود سیستم آموزشی نوشته شده است. «زندگی پای تخته‌ سیاه» شرح حال معلمی است که گاهی به نقش موثر و موفقیت‌هایش بالید و گاهی هم عزادار ضعف‌ها و ناتوانی‌هایش در رفع در رفع اشکال‌های سیستم آموزشی شد.

عنوان‌های کتاب نیز با کلاس و درس تناسب دارد و نویسنده به آن‌ها نام‌های «زنگ اول: جست‌وجو»، «زنگ دوم: فراز و فرود»، «زنگ سوم: پایش و پویش» و «زنگ آخر: گذاشتن و گذشتن» داده که هریک شامل دوره‌ای خاص است. دوره اول کودکی و نوجوانی تا شروع معلمی، دوره دوم تدریس در مدارس دولتی جنوب تهران و مدارس غیرانتفاعی تا سفر به انگلستان در مهر ماه 1376، دوره سوم خانه‌نشینی و مشاهده چگونگی آموزش در مدرسه ایرانی لندن و مدارس دولتی انگلستان تا تیر ماه 1378 و دوره چهارم بازگشت و شروع دوباره معلمی در سه دبیرستان دخترانه غیر دولتی تا روزی که نویسنده تدریس را برای همیشه کنار گذاشت را شامل می‌شود.

نویسنده در مقدمه اشاره کرده که هجوم تغییر و تحولات پی‌درپی در دهه ششم زندگی وی را به خروج تدریجی از دنیایی واداشته که سال‌های طولانی در آن به تلاش و تکاپو مشغول بوده و سعی داشته که معلمی توانا و دلسوز برای دانش‌آموزان و مادری تمام عیار برای فرزندانش باشد. دنیایی که در آن اگرچه از بار مسئولیت‌هایش کاسته شده تمایلش به مفیدبودن و موثربودن به قوت خود باقی است. فراغت بال و آرامش خیال دوران بازنشستگی وی را به مرور خاطرات و تجزیه و تحلیل و سبک و سنگین کردن آنچه که بر وی گذشته و یا از وی سرزده مشغول کرد. خاطراتی که به دلیل کم‌حرفی و پرکاری‌اش در طول زندگی، حتی از نزدیک‌ترین کسانش مخفی مانده بود، جان دوباره گرفت و این چنین شد که قصد نوشتن کرد.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «برای من هیچ لذتی بالاتر از معاشرت با دانش‌آموزان نیست. نهاد پاک و سالم جوانان و نوجوانان، آنها را از خودخواهی و حسادت و کینه‌توزی دورمی‌دارد و رفتارها و محبت‌های آنها انرژی مضاعفی را به من بازمی‌گرداند.»

انتشارات جام‌جم، کتاب «زندگی پای تخته سیاه» نوشته عفت جوادی را در 328 صفحه و بهای 98 هزار تومان منتشر کرده است.