نخستین شماره ماهنامه ادبی- هنری «آتش» به مدیر مسئولی محمد عسلی و سردبیری عبدالرحمان مجاهدتقی منتشر شد.
در یادداشتی از محمد عسلی آمده که نویسنده در دیگ جوشان سینه گرم میشود و از آتش دل شراب مستی را سرمیکشد تا در آن حال واژههای قال را وسیلهی فریاد کند. فریادی که خاموش نمیشود و آتشی که نمیمیرد. و اما بعد، بر آن بودیم که مسیر عشق را با کلمات نشانه کنیم و رهروی با نیروی عشق باشیم در فضای پر ازدحام ادب و هنر سرزمینی که در آن زاده شدیم.
در این شماره مطالب در هفت بخش به نامهای «یاد»، «داستان»، «ترجمه داستان»، «مقالات ادبی»، «شعر»، «ترجمه شعر» و «نقد و معرفی کتاب» تنظیم شده است.
در بخشی از متن سخن سردبیر میخوانیم که میدانیم به دلیل تحریمها در سالهای اخیر، وضعیت اقتصادی مناسبی نداریم. میدانیم در وضعیت حاضر، کتاب و مجله بندرت در سبد کالاهای مردم میتواند جا داشته باشد. میدانیم تهیه کاغذ و زینک و هر آنچه به چاپ مجله مرتبط است، با چه دشواریهایی مواجه است. میدانیم حضور شبکههای مجازی( و به قول یک دوست در بسیاری موارد شبکههای مزاجی) بخش بزرگی از ساعات و دقایق مردم را پر میکند و ... و میدانیم بسیاری میپرسند: در چنین شرایطی اقدام برای چاپ و انتشار مجله بر چه دلیل درستی میتواند استوار باشد؟! پاسخ را در حکایت مرغ خُرد جثهای بجویید که از برکهای دور، نیمقطره نیمقطره آبی بر نوک منقار کوچک خود حمل میکرد تا به سودای اطفای آتش، بر لهیب مهیبی بپاشد که ابراهیم خلیل را دربرگرفته بود.
«یادی از خاورشناس ایران دوست»، «تمنای بیدلی»، «گزارش شعر عمران صلاحی» و «مدیحه سرایی سعدی» عناوین مقالههای ادبی این شماره هستند.
یادداشتی از فرهاد کشوری با عنوان «نگاهی به رمان ظلمت شب یلدا از امین فقیری» هم در بخش نقد و معرفی کتاب این ماهنامه آمده است؛ و ارزیابی اثری است در بستر تاریخی دورهی صفوی.
ماهنامه ادبی- هنری «آتش» در 120 صفحه، به قیمت 50 هزار تومان، با مدیر مسئولی محمد عسلی و سردبیری عبدالرحمان مجاهدتقی برای نخستینبار منتشر شد.
نظر شما