به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خراسان رضوی، منیر مهریزی مقدم نویسنده 53 ساله مشهدی که تاکنون حدود 20 عنوان کتاب از خود به یادگار گذاشته بود، بر اثر ابتلا به ویروس کرونا درگذشت.

وی در سال 1347 در سبزوار به دنیا آمد و بعدها ساکن مشهد شد. مهریزی مقدم فرزند هفتم یک خانواده پرجمعیت و صمیمی، به محض با سواد شدن حروف را به هم وصل کرده و با آنها کلمه می‌ساخت. علاقه‌اش به خواندن ارثی بوده که از پدرش برده بود؛ پدرش که شش کلاسِ آن زمان سواد داشت و بیشتر اوقات فراغت خود را با کتاب خواندن می‌گذراند. منیر، بیشتر از هر درسی به املا و انشا علاقه داشت و بهترین سرگرمی‌اش هم کتاب بود. داستان‌های سیندرلا، سفید برفی و داستان‌های جذاب کتاب‌های طلایی را خیلی دوست داشت و در ادامه به سمت رمان کشیده شد.
 

 

آن اندازه که به کتاب خواندن علاقه داشت، به درس خواندن کِششی نداشت و بنا به سنت‌های خانوادگی و فامیلی که اعتقادی به درس خواندن دخترها در سطوح بالا نداشتند، قبل از گرفتن دیپلم در سن 18 سالگی (سال 1365) ازدواج کرد. ذهن جستجوگر و خیال پردازش باعث شد، پس از ازدواج و با تشویق همسر، اولین کتابش با عنوان «پارسا» را در سال 1386 را در سبک عاطفی - اجتماعی منتشر کند.
 

 

هفت قدم اول را در عرصه نویسندگی را با نشر علی پیمود. کتاب‌های (پارسا، ساحل آرامش، یاسمن، همراز، غریبه آشنا، آتش کینه و همدم خاطره‌ها) که موفق‌ترین آنها «غریبه آشنا» بود را با همکاری نشر علی منتشر کرد و سپس به نشر شادان پیوست.

پارسا، ساحل آرامش، ياسمن، همراز، غريبه آشنا، آتش كينه، همدم خاطره‌ها، شب آفتابی، غروب دل، کوچه، مدارا، هویت، انعکاس، بی‌وفا، داغ عشق، فال و مرهم، عناوین آثار زنده‌یاد منیر مهریزی مقدم است.