به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بوشهر، کتاب «باباالهوا؛ موسیقی و مردم‌شناسی بومیان کیش» در ۳۰۴ صفحه با شمارگان ۴۰۰ نسخه و قیمت ۷۰ هزار تومان به همت موسسه انتشارات نگاه منتشر شده است.
در نوشته پشت جلد این کتاب آمده است: «توجه و علاقه‌مندی بومیان کیش به موسیقی تا آن‌جاست که در گذشته برای اجرای موسیقی‌های خاص، مکان‌هایی مانند «بیت الهوا» و «بیت‌الزار» داشته‌اند که هرکدام سرکرده، گروه و مقررات خود را داشته است.
در نوشته پشت جلد این کتاب آمده است: «توجه و علاقه‌مندی بومیان کیش به موسیقی تا آن‌جاست که در گذشته برای اجرای موسیقی‌های خاص، مکان‌هایی مانند «بیت الهوا» و «بیت‌الزار» داشته‌اند که هرکدام سرکرده، گروه و مقررات خود را داشته است.
در جزیره کیش، سردمدار گروه نوازندگان مرد در عروسی «باباالهوا» و اعضای اصلی گروه او را «ولدالهوا» به معنی فرزند بابا می‌گفتند. «الهوا» به معنی عشق است و در جنوب ایران به عنوان باد وزرا نیز تعبیر می‌شود. با این توضیح «باباالهوا» با «بابا زار» کاملا متفاوت است.
هر کدام از محله‌های قدیمی کیش یک «باباالهوا» داشت که بسیار مورد احترام مردم و شیخ محل بود. آنها یک خانه مخصوص داشتند که به آن «بیت‌الهوا» می‌گفتند.
اهل الهوا مقررات خاص خود را داشتند؛ آنها با برهنه کردن پاهای‌شان هنگام نوازندگی به نواختن‌شان جنبه تقدس می‌دادند و یا مثلا اگر قرار بود که یک گروه موسیقی وارد محل آنها بشود، حتما بایستی از باباالهوا اجازه گرفته می‌شد تا طبق رسم پرچم را برای ورودشان پیشکش کنند.»
یادآوری می‌شود، کتاب «باباالهوا؛ موسیقی و مردم‌شناسی بومیان کیش» تازه‌ترین اثر محسن شریفیان، نوازنده و موسیقیدان جنوبی و سرپرست گروه موسیقی «لیان» است.
هر کدام از محله‌های قدیمی کیش یک «باباالهوا» داشت که بسیار مورد احترام مردم و شیخ محل بود. آنها یک خانه مخصوص داشتند که به آن «بیت‌الهوا» می‌گفتند.
اهل الهوا مقررات خاص خود را داشتند؛ آنها با برهنه کردن پاهای‌شان هنگام نوازندگی به نواختن‌شان جنبه تقدس می‌دادند و یا مثلا اگر قرار بود که یک گروه موسیقی وارد محل آنها بشود، حتما بایستی از باباالهوا اجازه گرفته می‌شد تا طبق رسم پرچم را برای ورودشان پیشکش کنند.»
یادآوری می‌شود، کتاب «باباالهوا؛ موسیقی و مردم‌شناسی بومیان کیش» تازه‌ترین اثر محسن شریفیان، نوازنده و موسیقیدان جنوبی و سرپرست گروه موسیقی «لیان» است.
وی پیش از این آثاری شامل «اهل زمین؛ موسیقی و اوهام در جزیره خارگ (انتشارات قلم آشنا ۱۳۸۱ و ۱۳۸۴)، کتاب و سی‌دی صوتی «اهل ماتم؛ آواها و آیین سوگواری در بوشهر» (انتشارات دیرین ۱۳۸۵ و ۱۳۸۳)، «دلیران خاموش» (انتشارات آینه جنوب ۱۳۸۸)، «موسیقی بوشهر در عصر باستان» (محسن شریفیان و سیدقاسم یاحسینی؛ دانشنامه استان بوشهر- حوزه هنری بوشهر ۱۳۸۹)، «موسیقی بوشهر پس از اسلام» (محسن شریفیان و سیدقاسم یاحسینی؛ دانشنامه استان بوشهر- حوزه هنری بوشهر ۱۳۸۹)، کتاب و مولتی‌مدیای تصویری «اهل ساز؛ سازشناسی موسیقی بوشهر» (انتشارات سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ۱۳۸۴ و ۱۳۹۳)، کتاب و سی‌دی «آموزش نی‌انبان» (محسن شریفیان با همکاری بابک شهرکی، انتشارات ماهور ۱۳۹۶) و «مردم‌شناسی و موسیقی نوار ساحلی شیبکوه» را منتشر کرده است.
نظر شما