صنعتی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، با اشاره به لزوم نگرش‌های نقادانه در حوزه‌های مختلف جامعه و علل شکل‌گیری انجمن علمی نقد ادبی، گفت: این انجمن با همت دکتر پاینده و استادان دانشگاه تربیت مدرس ایجاد شد. آن‌چه مسلم است، این است که جامعه ایرانی هیچ‌گاه به معنای وسیعش و به طور جدی، با گفتمان نقادانه درگیر نبوده و از این حیث محروم است.

وی در توضیح بیش‌تر اضافه کرد: لزوم نقد و گفتمان انتقادی در ابعاد مختلف فرهنگی اقتصادی، سیاسی و... منجر به این چاره‌جویی شد. مهم‌تر از آن، در حوزه‌های فرهنگی، باید تشکلی به وجود بیاید که بتواند هم در زمینه آموزش این نوع از گفتمان فعالیت‌هایی داشته باشد و هم بین افراد مختلفی که در این زمینه کار می‌کنند، تبادل نظری ایجاد کند. همچنين، در نتیجه فعالیت‌های چنین انجمنی، در ذهن اهالی قلم، مساله نقد جدی‌تر قلمداد شود.

دانشیار دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه تهران در پاسخ به این سوال که آیا این انجمن خواهد توانست برخوردهای تعارف‌مآبانه درانجمن‌های ادبی را در نقد آثار تعدیل کند؟ تاکید کرد: اگر نتوانیم این کار را بکنیم، در حقیقت هدف نقادی خنثی شده است. 

وی افزود: هدف از تشکیل این انجمن این است که بشود فراورده‌های فرهنگی را به نحو مطلوب‌تری تولید کرد؛ کاری کرد که نویسندگان و ذهن‌های خلاق بتوانند گفتمان نقادی را بپذیرند و در نهایت این مساله درک شود که منتقدان، پلی اند بین افراد خلاق و خواننده و مخاطب.

صنعتی یادآور شد: پیشرفت در ادبیات و هنر امکان‌پذیر نخواهد بود؛ مگر آن‌که تعدادی از نویسندگان خوب، بتوانند در حوزه نقد نیز فعالیت کنند تا در نتیجه ما بتوانیم نمایشنامه‌نویس، نقاش، شاعر، ادیب و به طور کلی، هنرمند فعال در زمینه‌های انتقادی داشته باشیم.

این استاد دانشگاه در ادامه، از مراحل شکل گیری انجمن علمی نقد ادبی سخن به میان آورد و خاطرنشان کرد: این حرکت ابتدا با انتشار یک فصلنامه شروع شد که دکتر پوینده سردبیر آن است و هم‌اکنون دو سه شماره از آن چاپ شده است. قدم بعدی، تشکیل جلسات عمومی و دعوت از منتقدان براساس معیارهای تخصصی است.

صنعتی افزود: برپایی دوره‌های آموزشی هم از رویکردهای دیگر این انجمن است. اقدام موثر بعدی، ایجاد تسهیلات برای تعامل بین نویسندگان و هنرمندان است که در این راستا به بررسی جدی آثار معاصر و گذشته، به شیوه‌ای جدید پرداخته می‌شود.

وی درپاسخ به سوالی درباره تاریخچه انجمن ها یا گروههای نقد در ایران گفت: من مورد پررنگی سراغ ندارم. البته گروه‌هایی وجود داشته‌اند؛ مثل منتقدان مطبوعات یا منتقدان سینمایی، اما هیچ‌گاه تشکلی رسمی وجود نداشته و این اولین تشکل رسمی نقد است که از وزارت علوم مجوز گرفته است. 

این روانکاو افزود: تا به حال گروه‌های دیگر نقد در حوزه‌های نقد روانکاوی، نقد جامعه‌شناختی، نقد تکوینی، نقد ساختاری و.. نیز در فرهنگستان هنر شکل گرفته که بیش‌ترین عملکردشان بر محور پژوهش، هم‌اندیشی و تعامل است.

صنعتی درباره همکاری سازمان‌های مختلف فرهنگی با انجمن علمی نقد ادبی نیز گفت: وزارت علوم مجوز فعالیت این انجمن را صادر کرده است. دفتر فعالیت‌های انجمن نیز، دانشگاه تربیت مدرس است. ولی یکی از مهم‌ترین اهداف انجمن، این است که با سازمان‌ها و تشکل‌های دیگر فرهنگی نیز ارتباط و هم‌فکری ایجاد کند.