نویسنده کتاب «صد سال داستان‌نویسی ایرانی» در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) اظهار داشت : مسلما با گذشت زمان، مفاهیم تغییر می‌کند و تغییر مفاهیم، افکار و نگاه‌ها را متحول كرده و تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. به همین دلیل نمی‌توان دیدگاه‌های انتقادی نسبت به تفکر یک هنرمند را در یک دوره خاص اشاعه داد.

وی در پاسخ به این سوال که که چرا برخی منتقدان دیدگاه‌های این نویسنده را نسبت به مقابله با غربزدگی مورد چالش قرار داده‌اند، اذعان کرد: در این‌باره تنها می‌توانم بگویم که برای هر نویسنده‌ای در هر دوره خاص منتقدانی وجود دارد که ممکن است کار او را از نظرگاه‌های خاص خود تحلیل و خوانش کنند. 

وی یادآور شد که برداشت‌های منتقدین نیز همواره در کنار نویسندگان بوده است و این امر اجتناب‌ناپذیر است.

جلال آل‌احمد متولد 1302 در محله سید نصرالدین یکی از محله‌های قدیمی شهر تهران است. او که در خانواده‌ای مذهبی بزرگ شده، نخستین داستان خود را با عنوان "دید و بازدید" منتشر کرد.

آل‌احمد در کنار داستان‌نویسی به نگارش سفرنامه‌ها، پِِِِژوهش‌های ایران‌شناسی و مردم‌شناسی پرداخت و نیز آثار شاخصی از ادبیات جهان را مانند سوء تفاهم(آلبر کامو)، مایده‌های زمینی(آندره ژید) و... را به فارسی ترجمه کرد.

از جمله آثار این نویسنده که به داشتن نثری تاثیر گذار ،گزارشی و موجز مشهور است و می شود آثار او رادر بخشهای مختلفی چون داستان ،مشاهدات،سفرنامه ها،مقالات،ترجمه ها و نامه ها مورد ارزیابی قرار داد،می توان به سفرنامه "خسی در میقات"،در خدمت و خیانت روشنفکران ،غربزدگی ،مدیر مدرسه و... اشاره کرد.