به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) اِلنا فرانته زاده 1943میلادی در ناپل، نام مستعار یکی از نویسندگان زن اهل ایتالیاست. استفاده نویسندگان زن از نام مستعار پیشینه‌ای قدیمی دارد که شاید به‌علت تمایل آن‌ها به حفظ حریم خانه و خانواده باشد. فرانته بیست سال پیش در شروع کارش توانست با خودداری از معرفی خود، از زندگی خصوصی‌اش به‌‌‌عنوان شخص محافظت کند، ولی به‌‌‌عنوان خالق اثر هنری و از راه هنرش کاملاً شناخته شود. او در مصاحبه‌ای در مورد تصمیم قاطعش برای این‌که آثار خویش را با نام مستعار بنویسد چنین می‌گوید: «یک‌بار و برای همیشه این تصمیم را گرفتم، برای این‌که خود را از تشویش و نگرانی شناخته‌شدگی و همین‌طور از اجبار واردشدن به حلقه کسانی که فکر می‌کنند چه‌چیزی را به چنگ آورده‌اند، برهانم. من ناشناس ماندن را انتخاب نکردم. کتاب‌های من همگی نام نویسنده را روی خود دارند. آنچه که خود را از آن کنار کشیده‌ام رسم و رسومی‌ است که نویسندگان را کم‌وبیش مجبور می­­‌کند برای به‌رسمیت شناخته‌شدن کتاب‌هایشان از وجهه شخصی مایه بگذارند. کتاب‌های من استقلال خودشان را به‌گونه‌ای روزافزون به‌نمایش می‌گذارند. برای آنان که عاشق ادبیات‌اند کتاب‌ها کافی هستند.»

او نویسنده‌ای ا‌ست که به‌قول خودش دوست دارد خود را درون یک کلاف سردرگم تجسم کند و کلاف‌های سردرگم برایش جاذبه زیادی دارند. در بسیاری از آثارش موضوعِ وانهادگی، محوشدن، خودمحوکردگی، یا از میان رفتن توسط فرهنگ ظاهر می‌شود.

در یکی از مصاحبه‌هایش گفته است: وانهادگی زخمی است نامرئی‌ که به‌سادگی ترمیم نمی‌شود؛ تخریب همه آن تکیه‌گاه‌هایی است که زمانی باور داشتیم مایه امنیت زندگی ما هستند. ما نه‌تنها وانهاده شده‌ایم، بلکه خودمان هم خودمان را وانهاده‌ایم.

مهم‌ترین رمان‌های فرانته، چهارگانه ناپلی است به ‌نام‌های؛ دوست اعجوبۀ من (2012)، داستان یک نام جدید (2013)،آنان که می‌روند و آنان که می­مانند (2014)، و داستان کودک گمشده (2015).

در رمان «دوست اعجوبه من»، دوستی زنان، صادقانه به تصویر کشیده شده است و نویسنده در آن به کشف پیچیدگی‌های دوستی زنانه می­‌پردازد. دوستی‌ای که برای خود زنان هم سرزمینی ناشناخته و بدون قوانین معین است و اگر به نظر افراطی نیاید او کلیشه دوستی زنان _ همیشگی، پایدار، و ساده و بی‌آلایش‌_ ‌‌را  به‌هم می‌ریزد. در این کتاب، فرانته تمایلاتی متناقض را آشکار می‌کند که در عین ناهمخوانی، با یکدیگر ‌زیست می‌کنند. دنیای خانگی را همانند میدان جنگ نشان داده و جنبه بی‌زرق‌وبرق زنان را روشن کرده است. زنانی که در عین صمیمیت، از استعداد خاصی در زمین‌‌‌زدن یکدیگر برخوردارند. این کتاب سرشار از جزئیات و دوگانه‌های درد و لذت، سردرگمی و وضوح، و محدودیت و آزادی است.

شیلا هتی (Sheila Heti)، نویسنده کانادایی، در مقدمه مصاحبه‌اش با اِلنا فرانته می‌نویسد: «کتاب‌های فرانته عمیقاً معاصرند و در همان حال احساس رضایتی همانند بسیاری از رمان‌های قرن نوزدهم را القا می‌­کنند، تو گویی فرانته در دنیای شلوغ رقابت‌آمیز وسایل ارتباط جمعی زندگی نکرده است، بلکه بیشتر در دنیایی می­‌نویسد که آرامش خوانندگان می­‌تواند بدیهی باشد. سبکش ریسک‌پذیر است، با این حال در داستان‌گویی استاد می‌نماید. کتاب‌هایش باعث می‌­شوند که خواننده به‌‌طرف گلوله‌ای از پیچیدگی، کنجکاوی، احساس، و هیجان خیز بردارد. او از موارد نادری‌ است که توانسته است شکاف میان آثار مورد تحسین نویسندگان و کتاب‌های مورد پسند مردم عادی را پر کند.»

کتاب‌های فرانته تاکنون به چندین زبان از جمله؛ انگلیسی، فرانسه، آلمانی، هلندی، اسپانیایی، و فارسی در بیش از 39 کشور ترجمه شده است. خوانندگان در کتاب‌های او، درباره هویت، تمایلات سرکش، عشق، خانواده، و دوستی، قدرت و زیبایی مسحورکننده‌ای کشف می‌­کنند، در حالی‌که همه این‌ها در یک زمینه اجتماعی همچون کلافی درهم پیچیده شده‌اند.

رمان «دوست اعجوبۀ من» با ترجمه فریده گوینده به تیراژ 1000 نسخه، در 312 صفحه و به قیمت 27000 تومان توسط نشر لِگا روانۀ بازار کتاب شده است.