خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ـ مجموعه «اثر پروانه‌ای» شامل 52 شعر سپید سروده حمیدرضا نجات، در نخستین روز کاری از سال جدید (1394) منتشر شد. درون‌مایه این اشعار اجتماعی است.

با هم بخشی از اشعار این دفتر را می‌خوانیم:

همیشه دو وجب پایین‌تر از آنهایی
 خوابم می‌بُرد که 
 تختخواب داشتند !
 فرق من با آنها این بود که 
 خواب‌های مرتفع آنها افسردگی داشت !
 آنها روی تخت، خواب آشفته می‌دیدند 
 و من بدون تخت،
 تخت می‌خوابیدم !
 پایین بودن همیشه چیز بدی نیست 
پایین که باشی
 با لحظه‌ها اگر کمی رفاقت کنی،
 با دلت اگر در حیاط خانه خدا پرسه بزنی
 بدون تاریخ سبز خواهی ماند ...
 با پایین بودن که بسازی،
 خدا بر لایه‌های روحت 
اکلیل‌های رنگی می‌پاچد 
 و آن موقع می‌توانی 
 صدای بال زدن پروانه‌ها را هم گوش دهی ...
 پایین بودن همیشه چیز بدی نیست 
 من هر شب روی قالیچه ای که هنوز 
 بُته‌جـِقّه های رنگی دارد 
 خواب تو را می بینم 
 و این چیز خیلی خوبی ست !
 همیشه خواب خنده‌های پیوسته تو را می‌بینم 
 و همین‌ها کافیست
 تا روحم هوس نکند که 
 دو وجب بالاتر خواب کس دیگری را ببیند ...

□

و دو شعر کوتاه به نقل از صفحه 66
شعر «پایان»
عهدی که با تو بستم
مثل دکمه‌های پیراهنم عوضی بود!
باید تا آخر آن می‌رفتم
که بفهمم اشتباه بوده...

شعر «سکانس آخر»
کات!
سکانس آخر آزاد است
بداهه بازی کن...

«اثر پروانه‌ای» سروده حمیدرضا نجات با شمارگان هزار نسخه، 72 صفحه و بهای هفت هزار تومان از سوی انتشارات فصل  پنجم روانه کتابفروشی‌ها شده است.