دهقانی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) گفت: در ارتباط با شعر نیما تاکنون تنها به صورت پراکنده اشاره‌هایی به تاثیر ساختار زبان طبری بر زبان شعری او صورت گرفته، این در حالی ا‌ست که ساختار زبان طبری به عنوان زبان مادری نیما بر زبان شعری‌اش تاثیرگذار بوده است.

وی در ادامه توضیح داد: به‌طور کلی این موضوع‌ که تا چه اندازه زبان طبری توانسته است بر نحو و ساختار نحوی زبان نیما تاثیر بگذارد، یا این‌که چه میزان از پیچیدگی‌ها یا دشوارگویی‌ها نیما متاثر از زبان مادری‌اش بوده است، اهمیت فراوانی دارد.

این مدرس دانشگاه افزود: البته در این زمینه پژوهشگرانی می‌توانند به تحقیق و پژوهش بپردازند که زبان مادری آن‌ها زبان طبری یا مازندرانی ا‌ست و از سوی دیگر بر حوزه‌های نقد شعر نیمایی و زبان‌شناسی تسلط کامل داشته باشند.

وی درباره دلیل ضرورت انجام چنین پژوهشی اظهار کرد: بخش‌هایی از شعر نیما برای مخاطب فارسی‌زبان و حتی آشنا با زبان و ادبیات فارسی، بیانی غریب و پیچیده دارد. به عبارت دیگر به‌نظر می‌رسد نیما درک دیگری از مناسبات ساختاری زبان فارسی داشته و به همین دلیل زبانش پیچیده و دشوار شده است.

دهقانی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر این‌که پیروان نیما تاچه حد توانسته‌اند در ادامه مسیر او و ارتقای شعر فارسی موفق عمل کنند، توضیح داد: به‌نظر من پس از نیما شاعران توانسته‌اند به خوبی مسیر شعر نیمایی را ادامه دهند و حتی چند گام نیز از نیما پیش‌تر بوده‌اند؛ به بیان دیگر شعر ویژه‌ای را که به نام شعر نیمایی یا نو معروف شد، متحول کرده‌اند.

وی در پایان یادآور شد: تمام شاعران بزرگ معاصر مانند مهدی اخوان‌ثالث، فروغ فرخ‌زاد، سهراب سپهری و دیگران در حوزه شعر نیمایی گام‌هایی فراتر از خود نیما برداشته‌اند. در حقیقت نیما نسبت به آن‌ها تنها فضل تقدم دارد، اما به هیچ وجه نمی‌توان گفت شعر نیما فراتر از شعر آن‌هاست، چراکه این شاعران با همان شیوه و تکنیک‌های شعر نیمایی، این نوع شعر را ارتقا داده‌اند.

امروز 21 آبان، مصادف با صد و شانزدهمین سالروز تولد نیما یوشیج، پدر شعر نو فارسی‌ست.

محمد دهقانی، متولد 1344 و پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی است. «وسوسه عاشقی» (بحثی درباره تحول مفهوم عشق در ادبیات فارسی)، «فارسی عمومی» (برای دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی)، «پیشگامان نقد ادبی در ایران» و «دیوان فصیحی هروی» (با مقدمه محمد دهقانی) عنوان برخی از آثار تالیفی او هستند.

«سیر آفاق»، «چین و ژاپن» (نوشته نیکوس کازانتزاکیس)، «گدا» (نوشته نجیب محفوظ)، «روشنفکران ایران در قرن بیستم» (اثر علی علی قیصری) و «اسطوره» (نوشته لارنس کوپ) نیز از جمله آثاری هستند که با ترجمه دهقانی به چاپ رسیده‌اند.