به گزارش خبرنگار
خبرگزاری کتاب ایران (
ایبنا)؛ یک سوال مهم و کلی، ماجرا. این تکجمله را میتوان خلاصه کتاب «خرس، خرس است؛ مگر وقتهایی که خرس نیست» دانست؛ زیرا دقیقا خرس قصه، با سوالی مهم مواجه میشود که «من چی هستم؟». در پی یافتن پاسخش یا بهتر بگوییم بهخاطر پیدا کردن هویت واقعی خود، کارهای زیادی انجام میدهد و سعی میکند شبیه حیوانات دیگر شود؛ اما آیا راهحل یافتن پاسخ این است؟ سوالاتی مانند «من چی هستم؟» یا «من کی هستم؟» ماهیتی فلسفی و هویتی دارند و برای رسیدن به پاسخ آنها باید درون را زیرورو کرد نه بیرون را. کارل نیوسن نیز به همین دلیل، خرس قصهاش را متوجه خرسبودن خودش میکند نه اینکه مانند بعضی حیوانات بپرد یا کارهای دیگر کند. این کتاب را آنوسکا آلپوز تصویرگری، محمد آرا به فارسی ترجمه کرده و انتشارات کتاب نارنگی (واحد کودک و نوجوان انتشارات واله) آن را برای کودکان منتشر کرده است. در ادامه گفتوگوی ما را با مترجم این داستان فلسفی میخوانید:
چه شد که این کتاب را ترجمه کردید؟
اول عنوان کتاب توجه من را جلب کرد و متن آن را که خواندم، مجذوب سادگیاش در بیان موضوعی سنگین و سرنوشتساز برای کودکان شدم. البته به تأثیر تصاویر کتاب هم باید اشاره کنم. دیدم حیف است چنین اثر درخشانی در دسترس بچههای ما نباشد.
«پس من چی هستم؟» اصلیترین سوال خرس این کتاب است. اگر آقای آرای درونتان از شما این سوال را بپرسد چه جوابی به او میدهید؟
خب معلوم است؛ یک خرس! یک خرس که شاید کمی دیر از خواب بیدار شده باشد!
شخصیت اصلی این داستان هر بار شبیه بقیه میشود؛ چون هویت خود را نمیداند. بچهها هم حتما چنین حالتهایی را در کودکی و بخصوص نوجوانی تجربه میکنند. شما چه سنی را جهت مطرح کردن این پرسش برای بچهها که «در این دنیا چه و که هستم؟» مناسب میدانید؟
گمان میکنم نیازی نباشد اینگونه مسائل را مستقیم با کودک در میان گذاشت. چنین موضوعاتی اگر در قالب داستانهایی مناسب بیان شوند، آنوقت میتوان به کمک آن داستانها، کودکان کمسال را هم برای مواجهه با چنین مسئلهای آماده کرد؛ مثل همین داستان «خرس، خرس است».
چه کسی یا کسانی بهتر است با کودکان درباره این مطلب صحبت کنند که هر نقص ظاهری یا رفتاری ما را از انسان بودن نباید دور کند و ما هم مثل خرس، ماهیتی داریم که تغییرناپذیر است؟
همانطور که در پاسخ سوال قبلی اشاره کردم، به تصور من، کودک از طریق داستانها میتواند شاهد تجربههای دیگران باشد و حتی خود در فضای داستانی، موقعیتها یا وضعیتهای مختلف را تجربه کند.