پنجشنبه ۳ فروردین ۱۴۰۲ - ۱۱:۴۵
شاعران معاصر ایران توجه قابل تحسینی به موضوع رمضان دارند

نویسنده کتاب «ضیافت نور» تاکید دارد که ماه رمضان از دیرباز در شعر و ادب جلوه‌ای چشم‌گیر و عرفانی داشته و شاعران معاصر نیز اشعار فراوانی درباره رمضان و مناسبت‌های این ماه سروده‌اند.

کامران شرفشاهی، پژوهشگر و صاحب کتاب «ضیافت نور» درباره انعکاس فضایل رمضان در ادبیات فارسی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) عنوان کرد: برخی بر این گمانند که در عصر معاصر به رمضان بی‌اعتنایی شده؛ درحالیکه این گونه نیست و این مناسبت بسیار موردتوجه هم روزگاران ما نیز بوده است.

وی با اشاره به اینکه مجموعه شعری برای کودکان و نوجوانان با موضوع رمضان و مناسبت‌های این ماه تا عید فطر در آستانه نشر دارد، گفت: اشعار این کتاب در قالب چهارپاره هستند و تلاش شده با کمک گرفتن از لطافت‌های بیان شاعرانه انس به روزه و نیایش در کودکان و نوجوانان افزایش یابد.

شرفشاهی با بیان اینکه در همه عصرها شاعران با سرودن اشعاری کوشیده‌اند تا فضایل و کرامات این ماه شریف را درحد وسع خود بیان کنند، تصریح کرد: شاعران معمولا از زوایای گوناگونی به موضوع ماه رمضان پرداخته‌اند و هریک از این اشعار لطف و جایگاه خود را دارد.

وی درباره اشعار حافظ با موضوع ماه رمضان توضیح داد: حافظ شاعری است که مانند مولوی نگاهی لطیف و عرفانی به این ماه دارد و در غزل‌های متعددی که بیشتر مورد توجه اهل دل و پژوهشگران قرارگرفته است این نگاه جریان دارد. حافظ در این خصوص و به‌ویژه شب قدر اشارات دلپذیری دارد و تمام کسانی که حافظ را می‌شناسند می‌دانند که اشعار او ملهم از آیات قرآن کریم و احادیث و روایات است. چنانکه تخلص شاعر از آنجاست که وی حافظ قرآن بوده است و این شوریدگی و دلدادگی را به شکل‌های گوناگون و در اشارات مستقیم و غیرمستقیم در دیوان وی می‌توان دید.
«آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است
یا رب این تاثیر دولت در کدامین کوکب است
تا به گیسوی تو دست ناسزایان کم رسد
 هر دلی از حلقه‌ای در ذکر یارب یارب است
کشته چاه زنخدان توام کز هر طرف
 صد هزارش گردن جان زیر طوق غبغب است
شهسوار من که مه آیینه‌دار روی اوست 
تاج خورشید بلندش خاک نعل مرکب است
عکس خوی بر عارضش بین کآفتاب گرم‌رو
در هوای آن عرق تا هست هر روزش تب است
من نخواهم کرد ترک لعل یار و جام می
زاهدان معذور داریدم که اینم مذهب است
اندر آن ساعت که بر پشت صبا بندند زین
با سلیمان چون برانم من که مورم مرکب است
آن که ناوک بر دل من زیرچشمی می‌زند
قوت جان حافظش در خنده زیر لب است
آب حیوانش ز منقار بلاغت می‌چکد 
زاغ کلک من به نام ایزد چه عالی مشرب است»

وی همچنین گفت: البته در بین شاعران کلاسیک ما توجه به نیازمندان و مستمندان در این ماه بسیار دیده می‌شود؛ چنانکه حکیم اوحدی مراغه‌ای گفته «روزه‌دار و به دیگران بخوران/ نه بگیر روزه و شکم بدران».

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها