«دستنامه گرافیک» با استناد به معیارهای جهانی تدوین شده است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ طراحی گرافیک، یکی از پرکاربردترین هنرها در رسانه‌های تصویری است. رشته‌ای که هم‌زمان با پیشرفت دنیای دیجیتال ابعاد تازه‌تری پیدا کرده، تا جایی که امروز به‌عنوان یکی از عناصر اصلی برنامه‌های تلویزیونی مطرح شده است.

محسن اولیایی نویسنده «دستنامه گرافیک» است. او مدرک کارشناسی کارگردانی سینما دارد و کارشناسی ارشدش را در رشته نمایش از دانشگاه هنر گرفته است. اولیایی از سال 1380 تا کنون در سازمان صداوسیما مشغول به کار است. او درباره دستنامه گرافیک و دیدگاهش درباره ارتقای صلاحیت حرفه‌ای در این رشته گفت: گرافیک، حرفه‌ای با حوزه عمل گسترده به‌خصوص در رسانه است. در این دستنامه تلاش کردیم دامنه این حرفه، بر اساس شاخصه‌ها و دستورالعمل‌های صلاحیت حرفه‌ای تبیین و تشریح شود. شاید کمتر حرفه‌ای در رسانه با این دامنه‌ عمل وجود داشته باشد؛ هرچند که ممکن است ایرادات یا کاستی‌هایی هم در این‌ بین دیده شود که بخشی از آن به ساختارهای از پیش تعیین شده برای تعاریف حرفه‌ها بازمی‌گردد.

اولیایی در مورد تکالیف، استانداردها، مراحل و مهارت‌هایی که در این دستنامه تبیین شده‌اند توضیح داد: در بحث تکالیف و استانداردها کوشش کردیم؛ همه مراحل بر اساس روندهای عملی، مطابق با تعاریف و استناد به معیارهای جهانی باشد. براین ‌اساس طراح گرافیک، مدیر یک پروژه بصری تعریف شده که بر تمام مراحل نظارت کافی دارد و از مرحله سفارش تا انتقال پیام پروژه را مدیریت می‌کند.

وی افزود: این فرآیندها هم برای سفارش‌دهنده، هم برای طراح گرافیک به‌عنوان تولیدکننده، استانداردهایی را تعریف کرده که اگر به‌صورت متوالی طی شود، کار نهایی منطبق بر سفارش خواهد بود و در نهایت پیام به‌درستی منتقل می‌شود.

نویسنده دستنامه «گرافیک» عنوان کرد: هرچند ممکن است درگذشته و در فرآیند تولید، یک طراح گرافیک باتجربه، نیازی به مراجعه به رفرنس برای نحوه عملکرد پیدا نکرده و صرفاً براساس توانایی و تجربه‌های انفرادی عمل کرده باشد؛ اما قطعاً هم در مورد طراحان کم‌تجربه و هم در مورد حوزه عمل یا وظایفی که در آن تجربه کافی وجود نداشته و حوزه جدیدی برای طراح محسوب می‌شود؛ مثمر ثمر خواهد بود و در نهایت بازخورد آن در دستیابی به موقعیت‌های جدید در ذیل مجموعه وظایف حرفه دیده خواهد شد.

وی افزود: به‌طورکلی هنوز در مورد صلاحیت حرفه‌ای و آزمون‌ها، در بین همکاران پرسش‌ها و ابهاماتی وجود دارد؛ حتی در بخشی از واحدها و مراکز اطلاعات نادرستی در این باره داده شده بود. به نظر بنده هنوز هم جا دارد که در مورد آن اطلاع‌رسانی کافی شود. همچنین تعیین سطح شایستگی نباید تنها مبتنی بر حوزه نظری و یا اطلاع از فرآیندها باشد، بخش عمده‌ای از این سنجش باید برپایه کارهای عملی و تجربه سنجیده شود.

اولیایی مطرح کرد: به‌طورکلی فرآیند احراز صلاحیت حرفه‌ای اقدامی مثبت و در راستای ارتقای حرفه‌ها، هم از لحاظ دانش موردنیاز و هم نحوه عملکرد است. این تدبیر، طرح‌ها را به سمت کار گروهی می‌برد، فرآیندها را قابل رصد و پیگیری دقیق می‌کند و شفافیت نرخ‌گذاری قراردادها و دستمزدها را بالا می‌برد؛ ضمن اینکه افراد واسط و بدون کارت مهارت را حذف می‌کند.