عبدالله روا در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره علاقه‌مندی‌اش به کتاب اظهار کرد: یک شانس من این بود که مثل همه ایرانی‌ها در خانه کتابخانه داشتیم و شانس دیگر من نیز این بود که کتاب‌های موجود در آن موضوعات مختلف را شامل می‌شد. من مثل بچه‌ای که در سرزمین عجایب قرار گرفته با کتاب‌ها رو‌به‌رو می‌شدم.
وی درباره تاثیر مطالعه در اجرا ادامه داد: اجرا در تلویزیون یکی از شغل‌هایی است که به صورت مستقیم با کتاب ارتباط دارد. کاملا مشهود و مشخص است که آیا مجری مطالعه دارد یا خیر. تجربه شخصی من این را می‌گوید که ما باید بدون طمع اینکه مبحثی را که در کتاب می‌خوانیم یک روز در تلویزیون یا در حوزه اجرا استفاده کنیم، کتاب را بخوانیم و لذت آن را ببریم تا در ذهنمان ته نشین شود و عصاره آن را در عمق ذهن نگه داریم و یک جایی به صورت غریزی در اجرا استفاده کنیم.
او درباره حال و هوای نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران بیان کرد: نمایشگاه کتاب یک حس نوستالژیک برای ما داشت؛ جدا از اینکه آدم‌ها علاقه‌مند به کتاب باشند یا خیر کتاب کاغذی یک اتفاق لذت بخش است. بسیاری از کسانی که طی سال‌های متمادی از این نمایشگاه بازدید دارند شاید در طول سال این مقدار با کتاب ارتباط نداشته باشند.
این مجری همچنین عنوان کرد: اولین‌بار اوایل نوجوانی به نمایشگاه کتاب که در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران برگزار می‌شد، رفتم و هیچ وقت خاطرات آن روزها و خستگی‌هایش را از یاد نمی‌برم. خوشحالم شرایط فراهم شده است که دوباره مردم از نمایشگاه کتاب به صورت حضوری بازدید کردند. نمایشگاه کتاب به صورت حضوری و لمس کتاب و عطر و بویی که کتاب نو دارد، حال و هوای متفاوتی را برای بازدید کنندگان رقم می‌زند.
عبدالله روا در پایان با اشاره به اینکه به دلیل حرفه‌اش لازم است در زمینه‌های مختلف مطالعه داشته باشد، گفت: اگر بخواهم یک زمینه را انتخاب کنم کتاب‌های حوزه ادبیات است؛ فکر می‌کنم حوزه مهجوری هم باشد و متاسفانه در سرزمین ما بیشترین تیراژ کتاب مربوط به کتاب‌های درسی است. شاید به نسبت بسیاری از مردم جهان مردم کتابخوانی نیستیم و از هر فرصت برای کتاب خواندن استفاده نمی‌کنیم؛ اما امیدوارم روزی اولویت اول ما برای پرکردن اوقات فراغت کتاب خواندن باشد.
نظر شما