«تاریخ شفاهی پزشکی ایران» سرآغازی برای شناساندن جامعه پزشکی به مردم است

محمدهاشم اکبریانی، نویسنده و پژوهشگر با اشاره به مشخصات پزشک مطرح شده در جلد دوم مجموعه «تاریخ شفاهی پزشکی ایران» به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: در حال گفت‌وگو با دکتر احمد جلیلی، متخصص اعصاب و روان و استاد دانشگاه هستم او در نهادهای مدنی پزشکی مانند سازمان نظام پزشکی و انجمن روان‌پزشکان ایران فعال بوده است.

او افزود: جلیلی حرف‌های زیادی برای گفتن دارد به طوری که ما اکنون 33 جلسه با هم گفت‌وگو کردیم که هر گفت‌وگو از یک ساعت گاه تا دو ساعت زمان برده است. تصورم بر این است که گفت‌وگو در قالب تاریخ شفاهی با دکتر جلیلی تا 20 جلسه دیگر هم ادامه داشته باشد.

این نویسنده و پژوهشگر با انتقاد از کم‌کاری دستگاهی مسئول در ثبت و ضبط خاطرات پزشکان اظهار کرد: من افسوس می‌خورم چرا دستگاه‌های ذیربط مثل وزارت بهداشت، سازمان نظام پزشکی و فرهنگستان علوم پزشکی دست به کار نمی‌شوند تا از این سرمایه‌ها قدردانی کنند. چرا من که رشته‌ام ادبیات است باید به صورت شخصی وارد این امر مهم بشوم؟!

محمدهاشم اکبریانی گفت: مجموعه تاریخ شفاهی را برای ادای دین به پزشکان زحمتکش ایرانی ثبت و ضبط کردم. این کار برای من نفع مادی نداشت و برای انجام آن به صورت فردی هزینه کردم. افسوس من این است آنها که باید سراغ پزشکان بروند، این کار را نمی‌کنند و در معرفی پزشکان به جامعه کوچک‌ترین حرکتی انجام نمی‌دهند. پرسش این است؛ چرا جامعه نباید پزشکان را بشناسد؟ این خیلی دردآور است که مسئولان هیچ توجهی به این قضایا ندارند. امیدوارم چاپ مجموعه «تاریخ شفاهی پزشکی ایران» سرآغازی باشد برای این‌که مسئولان به فکر بیفتند و جامعه پزشکی را به مردم بشناسانند.

از مجموعه تاریخ شفاهی ایران جلد نخست به گفت‌وگو با دکتر مینو محرز اختصاص دارد که طی دو سال این گفت‌وگوها انجام شده است، به گفته اکبریانی شروع گفت‌وگو قبل از اپیدمی کووید 19 بود و پس از آن گفت‌وگو با فاصله چند ماه ادامه پیدا کرد و موضوع کووید 19 هم به گفت‌وگو با دکتر محرز که نقش مهمی به عنوان پزشک متخصص بیماری‌های عفونی در دوره کرونا داشت، افزوده شد. در این گفت‌وگوها که به منظور معرفی پزشکان ایرانی به جامعه است به زندگی خصوصی و کارنامه آنها در قالب تاریخ شفاهی پرداخته می‌شود.