به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خراسان‌رضوی، در استوری اینستاگرام مهدی ضیاچمنی متوجه چاپِ کتاب «حذفیات» می‌‌شوم. اولین‌بار این نمایش را پاییز 96 در تماشاخانه‌ی بهارِ مشهد دیده بودم و بعد که در سی‌وششمین جشنواره تئاتر فجر «حذفیات» در بخش بین الملل جایزه بهترین نمایشنامه را گرفت، ذوق‌‌زده شدم و حالا که این نمایشنامه توسط انتشاراتِ «آرادمان» به چاپ‌رسیده است، با مهدی ضیاچمنی در خصوص این کتاب گفتگو می‌کنم.
وی، نویسنده، کارگردان و بازیگر سینما و تئاتر و متولد 1365 در مشهد است که نمایش‌هایی نظیرِ «اکسیژن»، «تب سرد روی پیشانی داغ»، «حذفیات »، «پلاستیک فریزر»، «نمایشگاه لودلو» و فیلم بلند «میمون» را از او دیده‌ایم. آن‌طور که می‌گوید «حذفیات» تفاوت زیادی با دیگر آثارش ندارد. ایده‌ی «حذفیات» زمانی‌که مشغول بازنویسی نمایشنامه‌های گذشته‌اش بود، شکل می‌گیرد و پس‌از آن مکتوب می‌شود، به سالن‌های نمایش گرما و روشنی می‌بخشد و تبدیل به‌کتاب می‌شود.
ضیاچمنی در خصوص خلاصه‌ی این کتاب به خبرنگار ایبنا می‌گوید: حذفیات درباره رابطه مادر و دختری است که با وجود شناختی که از یکدیگر دارند، نبود ارتباط بین‌شان پدیدار است و درکی نسبت به یکدیگر ندارند.
وی با بیان اینکه این نمایشنامه هم نظیرِ دیگر آثارش دیالوگ‌محور و رئالیستی است، در خصوص ایده‌ی «حذفیات» بیان می‌کند: ایده‌ی حذفیات ارتباطی به روابط اجتماعی و تحلیل‌های غلوآمیزِ روانشناختی ندارد. همه چیز سطحی و پیش‌پاافتاده‌تر از یک مفهومِ درمانی است. حرف نزدن و نظر ندادن مهمترین دغدغه‌ی من در این اثر بود.
وی، نویسنده، کارگردان و بازیگر سینما و تئاتر و متولد 1365 در مشهد است که نمایش‌هایی نظیرِ «اکسیژن»، «تب سرد روی پیشانی داغ»، «حذفیات »، «پلاستیک فریزر»، «نمایشگاه لودلو» و فیلم بلند «میمون» را از او دیده‌ایم. آن‌طور که می‌گوید «حذفیات» تفاوت زیادی با دیگر آثارش ندارد. ایده‌ی «حذفیات» زمانی‌که مشغول بازنویسی نمایشنامه‌های گذشته‌اش بود، شکل می‌گیرد و پس‌از آن مکتوب می‌شود، به سالن‌های نمایش گرما و روشنی می‌بخشد و تبدیل به‌کتاب می‌شود.
ضیاچمنی در خصوص خلاصه‌ی این کتاب به خبرنگار ایبنا می‌گوید: حذفیات درباره رابطه مادر و دختری است که با وجود شناختی که از یکدیگر دارند، نبود ارتباط بین‌شان پدیدار است و درکی نسبت به یکدیگر ندارند.
وی با بیان اینکه این نمایشنامه هم نظیرِ دیگر آثارش دیالوگ‌محور و رئالیستی است، در خصوص ایده‌ی «حذفیات» بیان می‌کند: ایده‌ی حذفیات ارتباطی به روابط اجتماعی و تحلیل‌های غلوآمیزِ روانشناختی ندارد. همه چیز سطحی و پیش‌پاافتاده‌تر از یک مفهومِ درمانی است. حرف نزدن و نظر ندادن مهمترین دغدغه‌ی من در این اثر بود.
این نویسنده و کارگردان تئاتر و سینما ادامه می‌دهد: من همواره بعد از پایانِ هر نوشتن، بارها متن را بازنویسی می‌کنم و تنها اتفاقِ بزرگ «حذفیات»، حذف اضافه‌گویی‌های پرطمطراق آن و پاک کردن دیالوگ‌ها و توصیف‌های به درد نخور و تکراری بود.
مهدی ضیاچمنی با تاکید بر اینکه حذفیات طی سه روز و در کافه گلشن نوشته شد، می‌افزاید: این نمایشنامه سریع نوشته شد اما خودم به‌شخصه آن را دوست دارم و فکر می‌کنم نمره‌ی قابل قبولی می‌گیرد.
ضیاچمنی که این روزها درگیر نوشتنِ فیلمنامه‌ای جدید است، در پایان می‌گوید: من کتاب «حذفیات» را به الهام کردا تقدیم کردم. امیدوارم با این‌کار بخشی از لطف‌های بی‌دریغش را جبران کرده باشم.
اضافه می‌شود، «حذفیات» در 64 صفحه قطع رقعی به قلم «مهدی ضیاچمنی» توسط انتشارات «آرادمان» منتشر شده است.
مهدی ضیاچمنی با تاکید بر اینکه حذفیات طی سه روز و در کافه گلشن نوشته شد، می‌افزاید: این نمایشنامه سریع نوشته شد اما خودم به‌شخصه آن را دوست دارم و فکر می‌کنم نمره‌ی قابل قبولی می‌گیرد.
ضیاچمنی که این روزها درگیر نوشتنِ فیلمنامه‌ای جدید است، در پایان می‌گوید: من کتاب «حذفیات» را به الهام کردا تقدیم کردم. امیدوارم با این‌کار بخشی از لطف‌های بی‌دریغش را جبران کرده باشم.
اضافه می‌شود، «حذفیات» در 64 صفحه قطع رقعی به قلم «مهدی ضیاچمنی» توسط انتشارات «آرادمان» منتشر شده است.
نظر شما