به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، محسن مؤمنی‌ شریف؛ رئیس سابق حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی در پی درگذشت محمدسرور رجایی؛ نویسنده، شاعر و مدیر خانه ادبیات افغانستان، درباره فعالیت‌ها و خدمات متنوع و متعدد وی در حوزه‌های مختلف، به خبرنگار ایبنا گفت: مرحوم رجایی ضمن اینکه ادیب و هنرمند بودند، شخصیتش نیز وجوه مختلف داشت. او در حوزه‌های تربیتی و اجتماعی فعالیت‌های گسترده‌ای داشت.
 
وی درباره نحوه آشنایی خود با محمدسرور رجایی، اظهار کرد: او مسئولیت اداره مدرسه‌ای ویژه مهاجران افغانی را در یکی از مناطق تهران برعهده داشت و علاوه بر فعالیت‌های تربیتی در زمینه فرهنگی نیز اقدام به انتشار مجله‌ای با عنوان «باغ» کرد که مجله فاخری بود. 
 
مؤمنی‌ شریف افزود: مرحوم رجایی برای انتشار این مجله از حوزه هنری کمک خواست و ما نیز با توجه به امکاناتی که در اختیار داشتیم، از این اقدام حمایت کردیم. ضمن اینکه در زمینه نشر مجله‌ای ویژه ادبای افغانستانی که با مساعدت آقای کاظمی تهیه شده بود نیز همکاری می‌کردیم.
 
وی در زمینه فعالیت‌های این نویسنده و شاعر در حوزه کودکان نیز گفت: او شاید به ظاهر در یک مدرسه فعالیت داشت، اما وقتی که برای این کار صرف می‌کرد، ارزشی فراتر از یک مدرسه داشت؛ یعنی واقعا چیزی کمتر از مجلات ملی و کشوری ما نداشت.
 
رئیس سابق حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی، گفت: همکاری ما ادامه یافت تا زمانی که آقای سیفیا قاسمی که مسئول شعر افغانستانی در حوزه هنری بود، تصمیم گرفت به افغانستان برگردد. محمدسرور رجایی خیلی نگران این جلسه بود. نزد من آمد و از من خواست جلسات را اداره کنم و تا زمانی که مشکل شیوع کرونا پیش نیامده بود، جلسات منظم و پرباری به‌صورت هفتگی برگزار می‌شد و شرکت‌کنندگان از مناطق مختلف تهران در جلسات حضور می‌یافتند. به مرور زمان بخش ادبیات داستانی به این جلسه افزوده شد. 
 
وی با بیان این که مرحوم رجایی اصلا اهل ادعا و سروصدا نبود و خیلی مخلصانه کار می‌کرد، افزود: یک بخشی از فعالیت مرحوم رجایی در حوزه معرفی مجاهدان گمنام بود. اولین شهید ایرانی که در افغانستان شهید شده بود و کسی خبر نداشت، شهیدی به نام سعیدی بود. این بزرگوار رفت و او را شناسایی کرد. مزار مطهرش را در میان کوه‌ها پیدا کرد و مستندی در این رابطه ساخت.
 
مؤمنی‌ شریف با اشاره به یکی از آثار مرحوم رجایی با عنوان «ماموریت خدا»، بیان کرد: این کتاب راجع به یک ایرانی است که در بهسود افغانستان به شهادت می‌رسد. باز فراتر از این شهید عزیز، می‌توان به ثبت خاطرات شهید بزرگوار، علی‌شاه گردیزی و ظلمی که آمریکایی‌ها در حق آن‌ها و دیگر افغانستانی‌ها در زندان‌ روا داشتند، اشاره کرد.
 
رئیس سابق حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی، ادامه داد: آخرین کاری هم که مرحوم رجایی انجام داد، ارائه اثری درباره شهید رفیعی، از دوستان شهیدش است. او هم از نخستین مجاهدان افغانستانی بود که در سوریه در دفاع از حرم حضرت زینب(س) به شهادت رسید و هنوز پیکر مطهرش به میهن بازنگشته است. این آخرین کاری بود که مرحوم رجایی انجام داد و در تماسی که با من داشت عنوان کرد که کار خوبی انجام داده‌ام و خودش از این کار خیلی راضی بود.
 
وی گفت: مرحوم رجایی چند کار ناتمام نیز دارد که باید کمک کنیم انجام شود. او در برابر همه انسان‌ها و مسائل انسانی خودش را مسئول می‌‎دانست. آدم مخلصی بود، درحالی‌که خودش و زندگی‌اش شرایط سختی داشت.
 
مومنی شریف در پایان اظهار کرد: امید است خداوند جای خالی مرحوم رجایی را -که فقدانش برای ادبیات ما خسران است- به فضل خودش پر کند و به خانواده محترمش صبر عنایت کند. آرامگاه ابدی او در مزار شهدا خودش یک مژده و بشارتی است. او راوی شهدای ما بود، راوی مجاهدت‌هایی که کمتر دیده می‌شد.