تجار در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) عنوان کرد: ذهن هیچ نویسنده‌ای خارج از ایدئولوژی نیست. هر نویسنده‌ای نگاه و ایدئولوژی خودش را دارد اما وقتی پای هنر به میان می‌آید هنرمند باید در این زمینه وظیفه خود را به بهترین شکل انجام دهد.
این داستان‌نویس افزود: هنرمند واقعی باید هنرش را که حاوی ایدئولوژی خودش است به صورت تلطیف شده و غیر مستقیم ارایه دهد و آنها را از زبان شخصیت‌هایی که در داستان طراحی کرده، بیان کند.
تجار اضافه کرد: نویسنده حقیقی که پایبند به ایدئولوژی است باید به گونه‌ای وفادارانه شخصیت‌پردازی کند و حرف‌های درستی در دهان شخصیت‌های خود بگذارد و از عنصر دیالوگ بهترین بهره را ببرد. این شیوه بهترین کار برای بیان عقیده خود نویسنده است.
نویسنده مجموعه داستان «بندهای روشنایی» با اشاره به اهمیت باورپذیر بودن شخصیت‌های یک اثر داستانی گفت: نکته مهم در گسترش ایدئولوژی باورپذیر بودن شخصیت‌هاست. باید داستان به گونه‌ای نوشته شود که اگر شخصیتی سخنی می‌گوید با خلق و خو و رفتار آن شخصیت در داستان تناسب داشته باشد نه اینکه دافعه ایجاد کند و مخاطب به آن اثر اقبالی نشان ندهد.
تجار یادآور شد: نویسنده باید به اصطلاح در موقعیت‌های گُل حرف خودش را بزند نه اینکه دیالوگ‌ها مانند عنصری اضافی از داستان بیرون زده باشد. به گمانم در این بین همه چیز در دستان نویسنده است. نویسنده چیره دست هم می‌تواند حرف خودش را بزند و هم ایدئولوژی مورد نظر خود را به شکلی باور پذیر ارایه دهد.
«کوچه اقاقیا»، «فانوسی بی‌فروز»، «نرگس‌ها»، «سنگ صبور»، «جایی که آسمانش آینه‌کاری است»، «زن شیشه‌ای»، «بندهای روشنایی»، «سفر به ریشه‌ها»، «شعله و شب»، «ستاره من»، «از خاک تا افلاک»، «صدای پای آب»، «فرصت سبز»، «شعله در عشق» و « آرام شب به‌خیر » از آثار منتشر شده راضیه تجار است.
یکشنبه ۴ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۶:۵۹
بررسی ایدئولوژی در ادبیات معاصر ایران و جهان/1
تجار: ذهن نویسندگان خالی از ایدئولوژی نیست/ بیان عقاید نباید شعاری باشد
راضیه تجار گفت: ذهن هیچ نویسنده‌ای در هیچ جای دنیا خالی از ایدئولوژی نیست اما در عین حال ایدئولوژی باید به شکلی درست بر زبان شخصیت‌های داستان جاری شود تا به اصطلاح توی ذوق نزند و شعاری نباشد.
نظر شما