پنجشنبه ۲۲ اسفند ۱۳۸۷ - ۰۹:۰۰
«شبگير» ابتهاج هنوز هم زمزمه می‌شود

اين هفته نيزبرخي از شاعران و نويسندگان، با به‌روزرسانی وبلاگ‌هاي ادبي خود، مطالبي را درباره گراسيا دله دا، هوشنگ ابتهاج و چند شعر جديد منتشر كردند./

به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، وبلاگ‌ها و وب‌سايت‌هاي ادبي در هفته گذشته مطالبي درباره گراسيا دله دا، هوشنگ ابتهاج، جلسه نقد ادبي، پيشنهاد كتاب و چند شعر را منتشر كردند.

اندیشه و آثار «گراسیا دله دا» در «نصور»
در آرشيو مقالات فارسي نصور اين هفته مي توانيد يادداشتي را درباره «انديشه و آثار گراسيا دله دا» شاعر و نويسنده ايتاليايي، اهل جزیره ساردین و برنده جایزه ادبی نوبل در سال ۱۹۲۶ از آرام بختياري بخوانيد.

بختياري در اين مقاله به بررسي زندگي و آثار اين نويسنده پرداخته ودرباره او گفته است: «ولایت او یعنی جزیره ساردین، با مردم پرشور و طبیعت خشنش موضوع غالب آثار او است.»

وي همچنين معتقد است: «نقدادبی، امروزه برای آثار گراسیا دله دا، تفاهم بیشتری دارد و از او به خاطر جمع آوری و حفظ فرهنگ شفاهی، عامیانه و کهن مردم، قدردانی می کند. مورخین ادبی نیز او را امروزه یکی از مهمترین زنان داستانسرا در رمان‌نویسی می‌دانند.»

كيانوش هنوز هم «شبگير» را زمزمه مي كند
محمود كيانوش شاعر و داستان نويس در وبلاگش «جان و جهان محمود كيانوش» مطلبي درباره هوشنگ ابتهاج «سايه» منتشر كرده است و از شعر«شبگير» ابتهاج گفته و به مقايسه ابتهاج و نيما يوشيج پرداخته است.

«جایی تبریک هشتاد و یکمین سال تولد هوشنگ ابتهاج «سایه» را خواندم. به یاد سال 1330 افتادم که «سایه» بیست و چهار ساله بود و شعر «شبگیر» را گفته بود. من در آن زمان هفده ساله بودم، شعر می گفتم و داستان می نوشتم. وقتی شعر «شبگیر» را خواندم، معنای شعر نو برابر چشم ذهن و دلم، مثل یک درخت سبز و پر شکوفه پدیدار شد. هنوز هم که بیش از پنجاه و شش سال از آن زمان می گذرد، هر وقت اسم «سایه» را می شنوم، این شعر را به یاد می آورم و زیرلب زمزمه می کنم.»

او درباره تاثير شعر ابتهاج گفته است: «شعر «سایه» خیلی بیشتر از شعر «نیما یوشیج» می توانست در شاعرهای نوجوان آرمان جوی آزادیخواه آن زمان تأثیر داشته باشد، چون هم زبان فارسی در اختیار او بود، هم ساختن نظم روان را خوب یاد گرفته بود.»

«خوابگرد» پيشنهاد ادبي دارد
رضا شكرالهي نويسنده وبلاگ خوابگرد اين هفته مطالعه ۵ كتاب را در وبلاگش پيشنهاد كرده است.

كتاب هايي كه شكرالهي پيشنهاد كرده عبارت‌اند از: «تویی که سرزمین‌ات این‌جا نیست» نوشته‌ محمدآصف سلطان‌زاده (نشر آگه)؛ «سطرها در تاریکی جا عوض می‌کنند» سروده‌ گروس عبدالملکیان (مروارید)، «فرار کن، خرگوش» نوشته جان آپدایک، ترجمه‌ سهیل سمی (ققنوس)؛ «همه‌ی شعرهای من» احمدرضا احمدی (چشمه) و «این یک فصل دیگر است» نوشته‌ مرجان شیرمحمدی (مرکز). 

البته اين وبلاگ نويس در ادامه معرفي هر يك از اين كتاب‌ها، به توضيحي درباره ويژگي ها و موضوع آنها پرداخته است.

كاكايي به دنبال كيست؟
عبدالجبار كاكايي شاعر و ترانه‌سرا در وبلاگ «سال‌هاي تاكنون» اين هفته در وبلاگش يكي ازسروده‌هايش را با عنوان «تو كجايي» منتشر كرده است. 

«تو کجایی که پرنده‌ها می‌گن 
زیر سقف آسمون تو رو دیدن
واسه پیدا کردن چشمای تو
هنوزم ستاره‌ها صف کشیدن»

اگر میل داشتید بفرمایید نقد شوید
محمد جعقر ياحقي نويسنده و استاد ادبيات دانشگاه فردوسي مشهد در وبلاگش با نام «ميان ماندن و رفتن» مطلبي را با عنوان «در شهر ما نقد علی اسم رایجی است» منتشر كرده است.

ياحقي در اين مطلب از جلسات نقد كتابي كه با همكاري قطب علمي گروه فارسي دانشگاه فردوسي و جهاد دانشگاهي از چند هفته پيش در مشهد برپا شده گفته است.

اين استاد دانشگاه از نقد کتاب "نو نوار" دکتر کاووس حسن لی «با گونه‌های نوآوری در شعر معاصر» در اين جلسه و اين كه دوستان در اين جلسه "حسابي به حساب مهمان شيرازی‌شان رسيدند" گفته است.

«يقين گم شده» در «فصل فاصله»
محمدرضا تركي شاعر در وبلاگ «فصل فاصله» اين هفته شعری با عنوان «يقين گم شده» منتشر كرده است.

«به این شکسته‌ی بی‌دست و پای سرگردان
یقین گم شده‌اش را به عشق برگردان
هنوز می‌شود این دل شکسته تر باشد
دل شکسته‌ی ما را شکسته‌تر گردان»

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها

اخبار مرتبط