ساعت 8 صبح راهی مدرسه شدیم. خیابان عریضی در فاز 2 پادادِ اهواز. ساختمانِ پُررنگ و لعابی که از دور به هر رهگذری می‌خندید... نخستین نکته‌ای که توجه‌ام را جلب کرد تابلوی مدرسه با عنوان دبستان «ادبستان » بود.
وارد مدرسه شدیم؛ بچه‌ها مشغول فوتبال بازی کردن بودند. 16کلاس در دو طبقه؛ هرکدام سردیسی متفاوت دارد. کلاس‌های اول و دوم با عناوینی مثل «نشاط»، «اخلاق»، «دوستی»، «صداقت»، «ایثار»، «شجاعت و ادب» نامگذاری شده است. در هرکلاس یک کتابخانه با تقسیم‌بندی موضوعی کتاب‌ها قرار دارد. مهم‌تر بچه‌هایی که همه کتابخوان هستند. وقتی سوال می‌کنیم چه کسانی کتاب می‌خوانند؟ همه دانش‌آموزان دست خود را به نشانه تایید بالا می‌برند. در قسمت ورودی، اتاق محمد جعفری، مدیر مدرسه که روحانی جوانی است قرار دارد.
درباره وضعیت کتابخوانی بچه‌ها می‌پرسم.
ـ «دوسالی است که در مدرسه به‌صورت خودجوش باشگاه‌های کتابخوانی را تشکیل داده‌ایم. باشگاه‌ها برکات زیادی برای بچه‌ها به دنبال داشته. در مرحله اول با تعداد کمی از دانش‌آموزان باشگاه‌ها را تشکیل دادیم اما با برنامه‌ریزی منسجم و مدت‌دار به تدریج به تعداد اعضاء اضافه می‌شد.»
جعفری هدف از تشکیل باشگاه‌ها را تنها خواندن کتاب نمی‌داند.
ـ هدف، نگاه جدی‌تر به مقوله کتاب و کتابخوانی و عمق دادن بیشتر به این حرکت بود. اعضای باشگاه‌های کتابخوانی در مقطع اول، دوم و سوم علاوه برخواندن کتاب، به محتوای کتاب توجه دارند؛ اینکه اعضا تا چه اندازه می‌توانند از طریق کتاب به فعالیتهای خلاقانه و بدیع برسند؛ اما شیوه این فعالیت در مقاطع بالاتر متفاوت است. در این مقاطع، اعضای باشگاه‌ها به مباحثه، مناظره و خلاصه‌نویسی می‌پردازند.
وی درباره فعالیتهای دیگر باشگاه ادامه می‌دهد: اعضاء، دوره‌ای کتاب مطالعه می‌کنند. برای بچه‌ها از مباحث کتاب چالش تعیین می‌کنیم تا به درک عمیق‌تری از کتاب برسند. گرفتن فیلم موضوعی کتاب، تجلیل از اعضا، اختصاص ُبن خرید از فروشگاه محصولات فرهنگی، اجرای اردوهای علمی و تفریحی ازجمله امتیازهای مثبت برای پیشبرد اهداف و ایجاد انگیزه مضاعف در بین اعضای باشگاه‌ها است.
مدیر دبستان ادبستان می‌گوید: «علاقه‌مند بودیم، فعالیت باشگاه‌های کتابخوانی از چهارچوب مدرسه خارج شود. اصلا از ساز و کار رقابت ملی جام باشگاه‌های کتابخوانی بی‌خبر بودیم؛ اما با اطلاعات یکی از والدین درباره جام باشگاه‌های کتابخوانی آگاه شدیم. تلاش می‌کنیم با آمادگی بیشتر وارد مرحله کشوری شویم و اعضاء در سامانه باشگاه‌ها ثبت شوند.
باشگاه کتابخوانی مدرسه با عضویت 20 نفر تشکیل شد اما با برنامه‌ریزی صحیح و اصولی، به تدریج علاقه‌مندانِ باشگاه‌ها بیشتر شد و به 100 نفر رسید؛ یعنی نصف دانش‌آموزان مدرسه در این حرکت جمعی کتابخوانی مشارکت دارند. روز به روز بر این تعداد اضافه می‌شود و این اتفاق پُر برکتی بود که برای بچه‌ها رقم خورد.
جعفری فعالیت در حوزه باشگاه‌های کتابخوانی را حرکت عُمقی و ادامه‌دار می‌داند.
ـ «بلافاصله پس از شروع سال تحصیلی جدید، بچه‌ها از فعالیت مجدد باشگاه‌ها و شروع دوره جدید سوال می‌کردند. اجرای طرح باشگاه‌های کتابخوانی توانسته به‌صورت ماندگار در ذهن بچه‌ها نقش ببندد. صرفاً یک کار مقطعی و به‌اصطلاح ساندویچی نبود که زود تمام شود.»
نظر شما