هدف اصلی از تولید پنیر، نگه‌داری مواد مغذی شیر در شرایط در شرایط فاسدنشدنی با حفظ مزه مطلوب بدون کاهش ارزش غذایی است. آب پنیر دارای ترکیبات با ارزشی برای انسان است اما نباید آن را در طبیعت رها کنیم.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) شاید جالب باشد که بدانید پنیر ماده‌ای که در تمام دنیای مصارف گوناگونی دارد، چگونه تشکیل می‌شود. در توصیف این ماده باید گفت برای ماندگار کردن خواص شیر آن را به صورت ماده‌ای شور مزه درمی‌آورند تا مدت زمان بیشتری باقی بماند.
 
در این رابطه کتاب «آب پنیر» نوشته لیلا ناطقی به بررسی فرآیند تولید یکی از فرآورده‌های مهم شیر یعنی پنیر پرداخته است. در این اثر موضوعاتی چون روند اصول پایه تولید پنیر، فرآیند از شیر تا آب پنیر، ترکیبات و مواد مغذی در آن و غیره مورد بررسی دقیق قرار گرفته است.
 
یکی از موضوعات مورد بحث در این اثر استفاده مجدد از آب پنیر است. ابتدا به یکی از پژوهش‌های صورت گرفته در این زمینه می‌پردازیم؛ سحر شیخ پژوهشگر در عرصه صنایع غذایی در مقاله‌ای با عنوان «فرآوری تولید آب پنیر» معتقد است؛ «از جمله ضایعات بسیار مرسوم در صنایع لبنیات آب پنیر است. به عبارتی آب پنیر بخش آبکی جدا شده از شیری است که بر اثر اضافه کردن اسید، حرارت دادن یا انعقاد مایه پنیری حاصل می‌شود. این ماده غیر شفاف و رنگ آن زرد مایل به سبز  است. در کل از آنجایی که آب پنیر دارای BOD است جاری‌سازی آن بر روی زمین‌های زراعی و آهکی امکان‌پذیر نیست و از طرفی منبع بسیار مغذی از انواع پروتئین‌ها، کربوهیدرات و انواع متعددی املاح است. لذا تکنولوژی و فرآوری بازیافت آن امری ضروری است. بیشترین نحوه استفاده از آب پنیر، خشک کردن آن به صورت پودر آب پنیر است.
به عبارتی پودر آب پنیر مهمترین شکل محصولی است که از آب پنیر به دست می‌آید. در صنعت، آب پنیر را طی فرایندهایی تغلیظ می‌کنند و در نهایت پودر آب پنیر بدست می‌آورند. از جمله مصارف بسیار عمده پودر تهیه شده کاربرد آن درتهیه شیر خشک نوزاد است. در کنار این صنعت استفاده از آب پنیر در صنایعی همچون پفک‌سازی، نوشابه‌سازی مرسوم و رایج است.»