یکشنبه ۱۲ آبان ۱۳۸۷ - ۱۳:۰۶
فرجی: نقد را جدی نگیرید

كتاب «شهر يك نفره» به قلم مرجان بصيري، عصر دیروز در سرای اهل قلم نقد و بررسي شد. محسن فرجی در این نشست خطاب به نویسنده گفت: نقد را جدي نگيريد؛ چرا كه نويسنده را از جوشش دروني و توجه به اطرافيان باز مي‌دارد./

به گزارش خبرگزاری كتاب ايران (ايبنا)، كتاب «شهر يك نفره»، از مرجان بصيري، روز گذشته يازدهم آبان‌ از ساعت 16:30 تا 18:30 با حضور محسن فرجي، ليلا صادقي، علي‌الله سليمي و نويسنده داستان در سرای دایمی اهل قلم نقد و بررسی شد.

محسن فرجي با خواندن بخش‌هايي از اين كتاب، به نويسنده پيشنهاد كرد: نقد را جدي نگيريد؛ چرا كه نويسنده را از جوشش دروني و توجه به اطرافيان باز مي‌دارد.

وي با اشاره به اين كه تا پيش از چاپ نخستين اثر، صاحب اثر خود را نويسنده نمي‌داند، افزود: با چاپ نخستين اثر، نويسنده به ارزش و جايگاه والاي خود پي مي‌برد و به ضمير درون اين اجازه را نمي‌دهد تا هر مطلبي را بر قلم براند.

فرجي همچنين اظهار داشت: نقطه قوت اين كتاب، زبان آن است كه مي‌توانست بيش از اين در خدمت داستان قرار گيرد.

وي با تاكيد بر اين كه عناصر استفاده شده در داستان، بايد مخاطب را به مفهوم واحد برسانند، خاطرنشان كرد: اساسي‌ترين نكته اين است كه زبان، مهم‌ترين عنصر داستان به شمار مي‌رود كه با استفاده و به كارگيري آن مي‌توان مطلب را به شكلي سهل‌تر به خواننده منتقل كرد. 

سليمي نيز با بين اين كه ايجاز در كلام، ويژگي خاص داستان است، افزود: روال شناخته شدن يك نويسنده هميشه براساس انتشار نخستين اثرش پیش نمی‌رود؛ بلكه بيش‌تر نويسندگان اين رويه را به شكل پلكاني طي مي‌كنند.

بصيري نيز درباره چگونگي نگارش اثرش گفت: اين داستان برگرفته از مجموعه بزرگي بود كه به پيشنهاد ناشر، بخش‌هايي از آن را حذف كردم.

وي با بيان اين‌كه «شهر یک نفره» در سال‌هاي 84 و 85 به نگارش درآمده است، افزود: سعي كردم اثري خلق كنم كه از اسلوب كلاسيك مناسبي برخودار باشد و در تمرین و يادگيري اصول داستان‌نويسي كمكم كند.

وي با اشاره به اين كه به محور بودن زبان در داستانش عقيده ندارد، خاطرنشان كرد: به عقيده من محوریت زبان در یک داستان، سبب گمراه شدن مخاطب می‌شود.

بصيري همچنين وجود مشكلات اقتصادي، خانوادگي، بازار نشر و... را در كيفيت و خلق آثار بعدي نويسندگان موثر خواند.

صادقي با تاكيد بر اين كه داستان‌ها روايت محورند نه زبان محور، افزود: زبان در خدمت روايت است و به خودي خود هويت ندارد و در اين گونه داستان‌ها اثري خنثي را از خود به نمایش می‌گذارد.

وي با اشاره به بخش‌هايي از داستان و بيان اين‌كه اسم داستان براساس اصول مرسوم، برگرفته از مفهوم كلي داستان است، افزود: به كارگيري زبان در مجموعه يك داستان سبب مي‌شود زبان قالب يك عنصر را به خود بگيرد.

صادقي همچنين گفت: صورت و معنا در زبان، جدايي ناپذيرند و هر داستان در هر فضايي كه خلق شده باشد، زبان خاص خود را می‌طلبد.


نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها