نویسنده « عناصر داستان» درباره دلیل ماندگاری نویسندگانی چون چخوف عنوان کرد: داستان‌های چخوف از ذات زندگی برخاسته و به همین دلیل است که ماندگار شده است. نویسندگانی مانند منسفیلد و کارور همیشه از چخوف تجلیل کرده‌اند. شما هم باید برای نوشتن از خودتان، تجربیات‌تان و احساس‌تان شروع کنید.
نویسنده «ادبیات داستانی» درباره چگونگی پیشرفت در داستان‌نویسی توضیح داد: شناخت کامل از داستان باعث تکامل داستان در کشورهای آمریکای لاتین شده است. آن چیزی که شما را نویسنده می‌کند، شناخت داستان است و تجربیات و تخیل با شناخت داستان تکمیل می‌شود.
میرصادقی درباره نحوه شکوفایی خلاقیت گفت: خلاقیت قابل آموزش نیست. در کلاس‌ها شناخت داستان و همچنین نقد و تحلیل یک داستان تدریس می‌شود.
نویسنده «داستان‌های خیالی» درباره نحوه تکامل داستان‌نویسی در ایران گفت: متاسفانه برخی مانند آل‌احمد واژه قصه را به غلط برای داستان به کار می‌بردند. در صورتی که این دو باهم بسیار متفاوت است. قصه و حکایت و افسانه به هم نزدیک‌اند و متعلق به قبل از دوران مشروطیت. از آن به بعد است که با ورود روان‌شناسی به قصه، داستان متولد می‌شود. داستان از غرب به شرق آمد و قصه از شرق به غرب رفت. اگر کسی به داستان عنوان قصه بدهد شخصیت را از آن گرفته است.
این نویسنده پیشکسوت درباره آثار خود گفت: بیشترین بازخورد را از رمان «درازنای شب» که اولین رمانم است گرفته‌ام. رمان آخرم «سرزمین رویاها» نام دارد که به زودی منتشر می‌شود. در رمان «درازنای شب» بیشتر از زندگی خودم برای روایت بهره برده‌ام.
این مدرس باسابقه ادبیات داستانی در انتهای سخنان خود گفت: نویسنده انسان‌محور است. اسیر ایدئولوژی نمی‌شود و در یک قالب محصور نمی‌ماند. دلیل ماندگاری نویسندگانی مانند چخوف و شولوخف نیز همین است. نویسنده درختی است که ریشه در خودش دارد.
نظر شما