رئيس مركز پژوهشي ميراث مكتوب گفت: صنعت کاغذسازی و نقش آن در توسعه ادبیات مکتوب در ایران بعد از اسلام، مهمترين عامل گسترش كتابت بهشمار ميرود./
وي افزود: آنگونه که در منابع آمده است، حدود سال ۲۰۰ هجری صنعت کاغذسازی وارد بغداد و در سال ۲۲۰ هجری نيز از بغداد وارد ایران و بعد از آن به کشور مصر و دیگر کشورها منتقل شد.
اين پژوهشگر نسخههاي خطي خاطرنشان كرد: صنعت كاغذسازي در مصر جایگزين پاپيروس و در ايران جایگزين پوستنویسی شد. این اتفاق باعث شد که فرهنگ «کتابت» از اواخر قرن دوم و سوم بهصورت گستردهای درايران رایج شود.
اکبر ایرانی در اين كنفرانس همچنين از داد و ستد شفاهی فرهنگ ایرانی پیش از ظهور اسلام و فرهنگ عربی و مقابله نسخههای خطی در قرون اولیه اسلامی در كنفرانس «آغاز رنسانس زبان فارسی» سخن گفت.
وي در ادامه به نقش شاعران عرب عصر جاهلی در دربار پادشاهان ساسانی و مبادله فرهنگ اشاره کرد و گفت: در عصر جاهلی، کسانی نظير «نضربن حارث» و «اعشا» در دربار شاهان ایران (خسرو پرویز) تردد میکردند و بسیاری از داستانهایی را که از اعراب میدانستند، برای شاهان ایرانی تعریف میکردند و درباریها نيز داستانهای رستم و سهراب و اسفندیار را براي آنها روايت میکردند.
وی ادامه داد: در دوره جاهلی پیش از اسلام، افرادي نظير نضربن حارث و... نيز عود نوازي را از ايرانيان آموختند و داستانهاي شاهنامه را به صورت نقالی و با نواختن عود براي ديگران روايت ميكردند.
رئيس مركز پژوهشي ميراث مكتوب يادآور شد: با اينگونه داد و ستد شفاهی فرهنگ ایرانی پیش از ظهور اسلام، فرهنگ عربی و مقابله نسخههای خطی در قرون اولیه اسلامی شكل گرفت و توسعه يافت.
کنفرانس «آغاز رنسانس زبان فارسی» 14 و 15 جولای (26 و 27 تیرماه) در کالج وادام دانشگاه آکسفورد با همکاری بخش مطالعات شرقشناسی این دانشگاه و بخش هنرهای دانشگاه لیدن هلند برگزار شد.
نظر شما