به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نشست «درهای باز، سفر بین‌ فرهنگی ایران و کویت» صبح امروز، یکشنبه، پنجم آبان در مرکز فرهنگی شهر کتاب، میزبان علاقه‌مندان به فرهنگ و ادبیات کشور کویت و اهالی ادب و فرهنگ این کشور بود. در این نشست هیاتی 19 نفره از اهالی فرهنگ کویت و برخی مترجمان، نویسندگان و استادان دانشگاه کویتی نیز حضور داشتند.

علی‌اصغر محمدخانی، معاون فرهنگی و بین‌الملل شهرکتاب، در ابتدای این نشست مختصری درباره برنامه‌های موسسه فرهنگی شهر کتاب برای نویسندگان، شاعران و صاحبنظران کویتی حاضر در نشست توضیح داد و گفت: ایران با ادبیات عرب پیوندی ناگسستنی دارد اما دو کشور از یکدیگر، به ویژه در حوزه ادبیات معاصر به قدر کافی شناخت ندارند.

وی با اظهار تاسف از این‌که ایران و کویت از آثار ادبی هم به اندازه کافی بهره نبرده‌اند، افزود: کویت یکی از کشورهای پیشرفته عربی است که تحولات زیادی در سال‌های اخیر داشته و ایرانیان نیز علاقه زیادی دارند که از آثارشان در حوزه ادبیات و فرهنگ بهره بگیرند. در ایران موسی بیدج یکی از مترجمانی است که آثاری را از عربی به فارسی ترجمه کرده و یکی از آثارش آنتولوژی داستان و شعر معاصر ایران به زبان عربی است. متقابلا افرادی هم در کشور کویت به ترویج ادبیات فارسی و ادبیات تطبیقی میان دو کشور پرداخته‌اند اما بی‌شک این فعالیت‌ها محدودند و نیاز به کار گسترده‌تری داریم.

سعاد محمد صباح، شاعر، نویسنده و منتقد کویتی و غاده السمان، نویسنده و ادیب زن اهل سوریه دو شاعری بودند که محمدخانی از آن‌ها به عنوان چهره‌های شناخته‌شده ادبیات عرب نام برد و اظهار کرد: شعرهای صباح را می‌توان با اشعار فروغ فرخزاد مقایسه کرد؛ شاعری کویتی که دو مجموعه از وی به نام‌های «براده‌های یک زن» و «در آغاز زن بود» در ایران ترجمه و منتشر شده‌اند و به خوبی نشان می‌دهند که وی چه دیدگاهی نسبت به جایگاه زن دارد.

معاون بین‌الملل شهرکتاب همچنین پیشنهادهایی برای بهتر شدن روابط فرهنگی دو کشور ایران و کویت ارایه کرد و درباره آمادگی این موسسه فرهنگی برای پیشبرد این روابط چنین گفت: شهر کتاب و نشر هرمس این آمادگی را دارند که آثار ادبیات معاصر عرب را به فارسی منتشر کنند. می‌توانیم انتشار کتاب‌های دوزبانه را گسترش دهیم و شعر معاصر ایران و کویت را به اهالی ادب دو کشور بشناسانیم.

برگزاری نشست‌های مشترک درباره شعر زنان موضوع دیگری بود که محمدخانی به آن پرداخت و افزود: چنین نشست‌هایی با کشورهای دیگر مانند روسیه انجام شده و نتایج مثبتی هم داشته است. برای مثال در همایشی با موضوع بررسی تطبیقی آثار آنا اخماتووا و فروغ فرخزاد شباهت‌هایی زیادی میان این دو شاعر یافتیم. همچنین می‌توانیم کتاب تاریخ معاصر ادبیات عرب را به فارسی و بالعکس منتشر کنیم؛ پروژه‌ای که در ایران با چهار کشور ایتالیا، روسیه، ترکیه و اسپانیا اجرا شده و نتایج آن‌ها کتاب‌‌هایی است که در این حوزه منتشر شده‌اند.

طلال الرمیضی، دبیرکل انجمن ادبا و نویسندگان کویت، یکی از سخنران کشور کویت در این نشست بود. وی سخنانش را با جایگاه فرهنگ کویت در ایران آغاز کرد و گفت: دوستی و رابطه این دو کشور بسیار قدیمی است و هدف از این دیدار این است که روابط بین دو کشور را عمیق‌تر کنیم.

وی از موسسه‌ای فرهنگی در کویت نام برد و گفت: این موسسه سال‌هاست تاسیس شده و در روزهای دوشنبه و چهارشنبه نشست‌های مختلفی را برگزار می‌کند. نسل جوان کویت با حضور در این برنامه‌ها درباره نوگرایان سخن می‌گویند و شعرهای جوانان کویتی در آن خوانده می‌شود. این موسسه فعالیت‌های مطبوعاتی زیادی هم دارد و حدود 230 شاعر و نویسنده عضو آن هستند.

الرمیضی همچنین در پاسخ به سوال محمدخانی درباره شمارگان و تعداد کتاب‌های منتشر شده در این موسسه گفت: تاکنون 50 کتاب منتشر کرده‌ایم و اغلب کتاب‌ها در کویت با شمارگان بین هزار تا سه هزار نسخه منتشر می‌شوند.

دکتر صادق الحاج جعفر اسماعیل (استاد دانشگاه کویت) یکی دیگر از سخنرانان دعوت شده به این مراسم بود که در سخنانش درباره نحوه آشنایی‌اش با زبان فارسی و اهمیت زبان در برقراری ارتباط صحیح تاکید کرد. وی گفت: سالیان سال است با ادبیات فارسی مانوس هستم. زبان فارسی را در آمریکا یاد گرفته‌ام و این نوعی کوتاهی است؛ این که زبانی را که در همسایگی کشور صحبت می‌شود در کشوری دیگر بیاموزیم.

وی در ادامه به بحث درباره ادبیات قدیم و جدید پرداخت و گفت: فرهنگ شامل رسوم، عادات و تفکر هم می‌شود و باید از زبان،‌به عنوان بُرنده‌ترین ابزار برای برقراری صلح میان ملت‌ها بهره بیشتری بگیریم. ایرانیان قلمروی گسترده‌ای در جهان در اختیار داشته‌اند اما زبان انگلیسی به عنوان زبان علمی جهان شناخته می‌شود و این مایه تاسف است.

این استاد دانشگاه از دو کتاب «آیین سخنوری» و «تهاجم فرهنگی و نقش فرهنگی روشنفکران در ایران» نام برد و گفت: این دو کتاب‌هایی هستند که به فارسی ترجمه‌ کرده‌ام و می‌توانم بگویم که کمتر کتابی وجود دارد که مانند کتاب «آیین سخنوری» ادبیات خطابه را به خوبی توضیح دهد.

بتول مشکین‌فام، استاد دانشگاه و مترجم زبان عرب، نیز در این نشست بر لزوم ارتباط دو کشور در حوزه دانشگاه تاکید کرد و گفت: اولویت ما در برقراری ارتباط میان دو کشور اولویت‌های پژوهشی است. باید بتوانیم ادیبان این دو کشور را به هم معرفی کنیم و در پایان‌نامه‌های مقاطع دکترا و کارشناسی ارشد از آن‌ها بهره ببریم.

این مترجم افزود: حضور استادان کویتی در کارگاه‌های ادبی نیز می‌تواند تاثیر زیادی در پیشبرد اهداف فرهنگی دو کشور داشته باشد. هر ساله چندین دانشجو از ایران به کویت فرستاده می‌شوند تا از نزدیک با ادبیات و فرهنگ این کشور آشنا شوند و این دانشجویان سفیران فرهنگی دو کشور خواهند بود.

دکتر نجاه المطوع (رییس دانشکده علوم تربیتی دانشگاه کویت)، دکتر ابراهیم کرم (رییس دانشکده خدمات آموزشی و تحصیلات تکمیلی و زبان‌های خارجی دانشگاه کویت)، طلال الرمیضی (دبیرکل انجمن ادبا و نویسندگان کویت)، دکتر سلیمان العسکری (سردبیر مجله فرهنگی العربی)، ولید الرجیب (مشاور شورای ملی و فرهنگ و هنر و ادب کویت)، دکتر یحیی علی احمد (رییس پیشین دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشکاه کویت)، دکتر صادق الحاج جعفر اسماعیل (استاد دانشگاه کویت)، دکتر سیدحسن الموسوی (استاد ادبیات و زبان فارسی دانشگاه کویت)، ابراهیم حامد الخالدی (رییس کمیته اطلاع‌رسانی کانون نویسندگان کویت)، احمد الرفاعی (فعال در امور فرهنگی و هنری)، امل عبدالله سالم (دبیر کانون ادبا و نویسندگان کویت)، خلف حمود الخطیمی الخالدی (عضو کانون ادبا و نویسندگان کویت)، دکتر سلیمان الشطی (داستانسرا، پژوهشگر و منتقد)، زکریا عبدالجواد (نویسنده و پژوهشگر)، دکتر عباس یوسف عبدالله منصور الحداد (استادیار بخش زبان عربی و عضو کانون ادبا و نویسندگان کویت، عبدالحسن تقی مظفر (نویسنده و پژوهشگر)، لیلی احمد (مسوول صفحات هنر، فرهنگ، بانوان و رنگارنگ روزنامه پرتیراژ الوطن)، دکتر سکینه مراد (نویسنده و استاد آموزشکده هنرهای نمایشی) و منصور المشری (نویسنده و پژوهشگر) اسامی هیات اعزامی از کشور کویت به ایران هستند که در این نشست هم حضور داشتند.