به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، ‌بیست‌وششمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران به‌پایان رسید. نمایشگاهی که با تفاوت‌هایی نسبت به دوره‌های پیشین نموداری از رضایت و نارضایتی‌ها را در پی داشت.

حوزه تاریخ از پرمخاطب‌ترین حوزه‌های نمایشگاه کتاب به‌شمار می‌رفت. شاهد این مدعا، غرفه‌های بسیاری بود که دست‌کم چند عنوان کتاب درباره تاریخ ایران به‌ویژه تاریخ ایران باستان ارایه کرده بودند. کتاب‌هایی که در حوزه تاریخ ایران پیش از اسلام در نمایشگاه ارایه شده بودند، گاه ارزش علمی چندانی نداشتند و تنها با داشتن نام‌های فریبنده، مخاطب را به خرید تشویق می‌کردند.

مسوول غرفه انتشارات محور در این‌باره معتقد بود:‌ مردم علاقه بسیاری دارند درباره تاریخ و گذشته ایران اطلاعات کسب کنند اما متون اصلی که کتاب‌ها براساس آن‌ها تالیف می‌شوند به‌دست اروپاییان نوشته شده و روش جدیدی در تاریخ‌نگاری ارایه کرده است. متون مشترک و برداشت‌های متفاوت باعث کتاب‌سازی می‌شود که در این حوزه امری بسیار طبیعی است.

در حوزه تاریخ معاصر اما بحث کمی پیچیده‌تر می‌شود. به‌سبب دیدگاه‌های مختلف، ‌با حجم بسیاری از کتاب‌ها در نمایشگاه روبه‌رو شدیم که هر کدام دیگری را نفی می‌کند و مخاطب تنها با توجه به دیدگاهی که در ذهنش شکل گرفته به خرید کتاب می‌پردازد.

مسول غرفه انتشارات کیهان، به کتاب‌هایی که به‌تازگی از سوی این موسسه به‌چاپ رسیده اشاره می‌کند و آن‌ها را بیانگر تاریخ معاصر می‌داند. پژوهشگاه‌هایی مانند موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران یا موسسه مطالعات تاریخ معاصر نیز  تلاش کردند تا با انتشار کتاب‌هایی براساس اسناد و مدارک، تاریخ معاصر مستند را به مخاطب ارایه دهند.

موضوع تاریخ در انتشاراتی که از سوی دیگر استان‌ها در نمایشگاه حضور داشتند نیز متفاوت بود. برخی انتشارات استانی مانند مرکز کرمان‌‌شناسی، غرفه انتشارات قزوین، یزد و انتشارات پاپلی مشهد کتاب‌هایی درباره تاریخ شهرهای هر استان ارایه کرده بودند و در مقابل برخی استان‌ها به تاریخ محلی توجه کافی نداشتند.

در حوزه کتاب‌های جغرافیا مانند سال‌های گذشته، غرفه‌ها انگشت‌شمار و تخصصی بودند. جغرافیا هنوز برای مخاطب عام آن، چیزی در حد نقشه راه و اطلس به‌شمار می‌رود. تنها افرادی که جغرافیا می‌خوانند یا علاقه‌ای به این رشته دارند به سراغ کتاب‌های تخصصی‌تر می‌روند و شاید این دلیلی برای کم‌مخاطب بودن غرفه‌های جغرافیایی بود.
 
از سوی دیگر، ارایه‌دهنده عمده کتاب‌های جغرافیایی چند انتشارات محدود بود. انتشارات جغرافیایی نیروهای مسلح، دانشگاه امام علی(ع)، سازمان نقشه‌برداری کشور، امیرکبیر به‌صورت محدود و چند ناشر متولی کتاب‌های حوزه جغرافیا در نمایشگاه بودند.

مسوول غرفه انتشارات گیتاشناسی در نمایشگاه کتاب با ارایه نقشه و اطلس‌، آن‌ها را از پرفروش‌ترین آثار این انتشارات معرفی کرده، در حالی‌که بیرون از شبستان، دستفروشان نیز نقشه‌های تهران را می‌فروختند و منع قانونی نیز برای آن‌ها وجود نداشت. 

بیست‌وششمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران به مساله خلیج فارس توجه ویژه‌ای داشت و در بخش بین‌الملل نیز نمایشگاهی از نقشه‌های کهن ایران برپا بود. همچنین، نشست‌های بسیاری با موضوع ایرانشناسی در سرای اهل قلم بین‌الملل نمایشگاه کتاب برگزار شد و به بررسی پژوهش‌های ایرانشناسی در دیگر کشورها پرداخت.

به هر حال نمایشگاه بیست‌وششم کتاب نیز به‌پایان رسید اما تجربه آن می‌تواند به ناشران کمک کند تا با شناختی که از مخاطب به‌دست می‌آورند، خلأهای موجود در دو حوزه تاریخ و جغرافیا را پر کنند.