به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، دكتر مژگان اسماعيلي، عضو هيأت علمي پژوهشكده زبان‌شناسي، كتيبه‌ها و گويش در مقاله‌اي تحت عنوان «پژوهشي در تركيب اسناد دوره صفويه» كه در دومين روز همايش ملي زبان شناسي قرائت مي‌كرد با بيان اين مطلب افزود: سبك نگارش اين اسناد نسبت به دوره‌هاي قبل و بعد از صفويه ساده‌تر است؛ اما همچنان از عبارات و مضامين متكلف و مصنوع استفاده مي‌شود.
وي افزود: در اين دوره اسناد از دو قسمت اصلي، متن و علائم تصديق تشكيل مي‌شود. متن شامل مطلع يا مقدمه و حاوي آيات شريفه قرآن، اشعاري با مضامين اخلاقي و تركيبات استعاري است.
عضو هيأت علمي پژوهشكده زبان‌شناسي خاطرنشان كرد: همچنين خطاب شامل عباراتي در حمد و ستايش خداوند و عباراتي در ستايش شخص مخاطب به كار مي‌رفت، سپس القابي به تناسب شفل و منصب مخاطب ذكر مي‌شد.
وي افزود: شرح حال قسمت اصلي سند بود كه موضوع با عبارات پيچيده نگاشته مي‌شد و خاتمه حاوي تأكيد و تاريخ بود و در صورتي‌كه سند براي شخص مهمي صادر مي‌شد اين قسمت متضمن دعاهايي نيز مي‌بود.
اسماعيلي يادآور شد: بنا به اهميت مقام گيرنده، اجزايي به سند اضافه و يا از آن كاسته مي‌شد. علائم تصديق اسناد شامل تحميديه، طغرا و مهر مي‌شد كه اصالت سند را نيز تضمين مي‌كرد.
دومين روز نخستین همایش ملی زبان‌شناسی، کتیبه‌ها و متون با هدف بررسي متون باستاني اوستايي، كتيبه‌هاي فارسي باستان، نسخه‌هاي خطي و گويش‌شناسي ايراني اول اسفندماه در تالار گنجينه دوران اسلامي برگزار شد.
چهارشنبه ۱ اسفند ۱۳۸۶ - ۱۴:۲۰
اسناد تاريخي نقش مهمي در بازسازي تاريخ ايفا مي‌كنند و اسناد دوره صفويه كه در موضوعات گوناگون وجود دارد گوياي بسياري از حقايق اين دوره از تاريخ ايران است.
نظر شما