به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، محمدرضا کاری، مدیر لیتوگرافی کاری گرافیک و عضو اسبق هیات مدیره اتحادیه لیتوگرافان تهران: «آنچه امروز شاهد آنیم ترکیب و ساختار هیئت‌مدیره‌های صنعت چاپ و نشر کشور است که به زعم بنده با راهبرد آزمون‌وخطا ناخواسته لطمات بسیار جبران‌ناپذیری به پیکرۀ نحیف و نزار این صنعت وارد کرده‌اند و مطالبات به‌ حقه این صنعت در پرده‌ای از ابهام فرو رفته است.
 
در آستانه برگزاری انتخابات اتحادیه لیتوگرافان این سوال مطرح می‌شود که آیا زمان آن نرسیده که اشخاصی با دانش و معلوماتِ روز پا به میدان کارزار بگذارند تا در مسیر رشد و تعالی این صنعت گام‌های مؤثری بردارند؟
 
البته با تأسی از بزرگان و نام‌آوران این صنعت بزرگ. سخن این است که اشخاصی بایستی در ساختار هیئت‌مدیره قرار بگیرند که منافع جمعی را به منافع فردی ارجح بدانند و از پوستۀ محافظه‌کاری خارج شوند و با شهامت در راه اعتلای این صنعت گام بردارند و در راستای استیفای حقوق اعضاء کمر همت بکار ببندند.
 
امروز هنوز اتحادیه‌ها کاملاً سنتی اداره می‌شوند و افراد جوان و باسوادِ صنف در اتحادیه‌ها جایی ندارند. از پیشکسوتان هم گاهی استفادۀ ابزاری می‌شود تا مدیران اهداف فردی‌شان را پیش ببرند.
 
به‌عنوان یک عضو کوچک، از اعضای این صنعت خواهشی کوچک و برادرانه دارم و آن این است که در انتخابات هیئت‌مدیره‌ها حضوری پررنگ پیدا کنند و راه را برای افراد مستعد و توانمند و باسواد فراهم آورند تا نقطه عطفی باشد برای تصمیمات سنجیده و درست.

اعضای هیئت‌مدیره اتحادیه‌های صنفی‌ باید نقشۀ راهبردی داشته باشند و راهکارهایی شدنی ارائه کنند و به فراخورِ آن پیگیر مطالبات به‌حق همکاران خود باشند، گویی همه در یک کشتی مهمان‌اند.

امروزه همکاران لیتوگراف من در اوج مظلومیت و گمنامی این صنعت را ترک کرده‌اند و به‌رغم میل باطنی‌شان به مشاغل دیگر وارد شده‌اند و فرداروز نوبت من و شماست.
 
اگر با مدیریت صحیح، لیتوگراف‌ها و مشاغل مرتبط با آنان به دانش روز تجهیز می‌شدند، امروز شاهد این مشکلات نبودیم. اعضای هیئت‌مدیرۀ اتحادیه‌های صنعت چاپ و نشر باید با یاری گرفتن از افراد مجرّب از دانش و راهکارهای کشورهای پیشرفته در این حوزه بهره ببرند و آن را در ایران بومی‌سازی کنند. ما نیز باید فراتر از اتحادیۀ شهر خود بیندیشیم و فعالیت کنیم.
مصداق آن اتحادیۀ صادرکنندگان صنعت چاپ است که اعضای هیئت‌مدیره‌ای فعال دارند و اعضای خود را به دانش روز مجهز می‌کنند و آنچه از فعالیت ایشان می‌بینیم بسیار چشمگیر بوده است. مجموعۀ اعضای خود را گسترش داده‌اند و در حوزۀ بسته‌بندی و صادرات آن هم در وضعیت اقتصادی کنونی پیشرفتی بسزا داشته‌اند.
 
پس اتحادیه‌های دیگر این صنعت هم می‌توانند فعال باشند. مثلاً اعضای لیتوگراف می‌توانند با بهره‌گیری از ابزار چاپ دیجیتال، طراحی و خدمات جانبی دیگر از حذف شدن خود جلوگیری کنند و این بایستی به‌دست متولیان این صنف (که همان اتحادیه است) برنامه‌ریزی و مدیریت شود.
 
 اعضای هیئت‌مدیرۀ اتحادیه‌ها باید کشمکش‌های فردی و عافیت‌طلبی را کنار بگذارند و یک‌بار هم شده برای اعتلای این صنعت گام بردارند و نامی نیکو از خود بر جای بگذارند، که همکاران فرهیختۀ این صنعت فراموش نخواهند کرد و سره را از ناسره و خادم واقعی را از خائن به‌خوبی تشخیص خواهند داد. ما نیز، چه مجموعۀ کوچکی داشته باشیم و چه مجموعه‌ای بزرگ، باید ببینیم مشتریان خواستار چه خدماتی‌اند تا بتوانیم خدمات مطلوبی ارائه کنیم.
 
اتحادیه‌ها نباید فقط محلی برای صدور مجوز باشند، آن هم صدور مجوز بی رویه بدون تفکر به عاقبت آن. آن‌ها می‌توانند کلاس‌های آموزشی کاربردی برگزار کنند و افراد مستعد را جذب و روانۀ بازار کار کنند. اگر این اتفاق بیفتد، هرگز دغدغۀ نیروهای کارِ آگاه و باسواد را نخواهیم داشت. علاوه بر این می‌توانند، در زمینۀ امور صنفی و حقوقی و بیمه و مالیات، امکانات مشاوره و آگاهی اعضا را فراهم و مشکلات ارتباطی با نهادهای دولتی و مستقل را برطرف کنند. افرادی که برای هیئت‌مدیرۀ اتحادیه‌ها نامزد می‌شوند باید اندیشه کنند و به‌جای آنکه فقط در فکر رسیدن به منصب باشند، مسیر را برای افراد جوان‌تر و باسوادتر باز کنند.تصمیمات آنی ،خود پاشنه آشیلی خواهد بود برای این صنعت.فقدان شجاعت لازمه و استفاده از افراد ناآگاه برای نظرات و تصمیمات کارشناسه که به مثابه ورود ضربه بر پیکره این صنعت است.
 
بیایید سنت‌های مندرس و پوسیده را کنار بگذاریم و همه‌جانبه بیندیشیم. هدف از اتحاد صنفی و در رأس قرار گرفتن هیئت‌مدیره رسیدن به خرد جمعی بوده است نه اینکه همچون گذشته تصمیمات را یک نفر صادر کند و بقیه تأیید و اجرا کنند.
 
و پایان سخن این‌که اعضای هیئت‌مدیره این صنعت باید به پیشنهادها و انتقادهای سازندۀ اعضای اتحادیه احترام بگذارند و روحیه‌ای نقدپذیر داشته باشند و هرگز از پذیرش نظرهای سازنده استنکاف نکنند. در یک جمله: بیندیشید و در انتخاب بینا باشید.»