خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در کرمانشاه - تورج زینی‌وند: هر انسانی در زندگی خود با وجود همه مشکلات و دشواری‌هایی که در عصر مدرنیته و دیجیتال با آن دست به گریبان است، باز هم اوقات فراغتی دارد که می‌توان با علاقه، برنامه‌ریزی، دانش‌دوستی و فرهنگ‌سازی این اوقات را غنی ساخت. واقعیت این است که جای خالی کتاب را با هیچ چیز دیگری نمی‌توان پُر کرد.
اکنون در عصر دیجیتال قرار داریم و همه رسانه‌ها به صورت مجازی در اختیار ما قرار دارند ولی هیچکدام از این ابزار، لذتِ آموزش و دانایی و اندیشه‌ورزی کتاب‌های کاغذی را ندارند.
مهم‌ترین ابزاری که می‌تواند کتابخوانی را به عنوان بخشی از زندگی ترویج کند، مسئله فرهنگ‌سازی است؛ خانواده و جامعه ما باید بدانند که کتاب برای فرهنگ‌سازی همانند آب برای تشنگان و همانند هوا برای نفس کشیدن است و باید بتوانیم اوقات فراغت را با کتاب‌های خوب و تاثیرگذار پُر کنیم، کتاب‌هایی که برای ما یک دورنما و یک افق فکری، فرهنگ و اندیشه خوب را به ارمغان بیاورد.
در چند دهه اخیر در بخش گسترده‌ای از دنیا، مشکلات و گرفتاری‌های اقتصادی مزید بر علت شد و مردم بیشتر از آنکه به فکر اندیشه باشند، به فکر معاش هستند و این تاثیرات منفی بر فرهنگ کتابخوانی بر جای مانده است.
از سوی دیگر با موج بیکاری مواجه هستیم که دانش‌آموختگان دانشگاهی با آن مواجه هستند، سال‌هایی که رنج درس خواندن را تحمل کرده‌اند اما به نتیجه‌ای نرسیدند و امکان اشتغال را نداشته‌اند و این موج تاثیر منفی بر کتابخوانی داشته است.
این دانشجویان که این همه سال مطالعه کرده و درس خوانده‌اند ولی اکنون اشتغال و نتیجه‌ای نیافته‌اند، به بنده معلم گفته‌اند، «شاید بهتر بود که این چهار سال را برای درس خواندن صرف نمی‌کردیم و به کار می‌پرداختیم»؛ با این حال من این سخنان را تکذیب و یا تایید نمی‌کنم، ولی اعتقاد دارم کتاب بخش جداناپذیر زندگی انسان است و اگر مسئولان و دولتمردان بتوانند برای دانش‌آموختگان که پیشروان مطالعه و اهل تحقیق و علم هستند مسئله اشتغال را حل کنند، بی‌شک سرانه مطالعه ما بالا خواهد رفت.
ولی اگر سال به سال بر موج بیکاری دانش‌آموختگان ما افزوده شود با توجه به اینکه این موج در سال‌های قبل تنها مربوط به دوره کارشناسی بود ولی اکنون دوره تحصیلات تکمیلی نیز با این قضیه مواجه هستند، بی‌شک سرانه مطالعه ما کاهش پیدا خواهد کرد.
نباید این اصل کلیدی را از یاد برد که جامعه و امتی که بخواهد تمدن‌سازی کند باید از کتاب و کتابخانه تا می‌تواند استفاده تاثیرگذار، فرهنگی و تمدن‌سازی کند تا تولید علم را در پی داشته باشد و کشور را به قطب‌های علمی منطقه تبدیل کند و ما به این فرهنگ نیاز داریم.
کتابخوانی فرهنگی نیست که تنها در هفته کتابخوانی به یاد آن بیفتیم و باید در همه طول سال به ترویج و تبلیغ آن بپردازیم؛ جامعهای که اهل مطالعه است، بینش دارد و ناهنجاری اجتماعی و رفتاری آن کاهش می‌یابد، جامعهای که اهل مطالعه است، اهل اسراف نیست، قدرت، توان، تجزیه و تحلیل پدیده‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در همه سطوح را دارد، جامعهای که اهل مطالعه و تحلیل است، در برابر تهدیدات و فشارهای فرهنگی بین‌المللی جهان غرب با آگاهی و مقاومت در برابر آنها برخورد می‌کند.
امیدوارم ارزش و فرهنگ کتابخوانی در جامعه ما روز به روز پیشرفت کند.
اکنون در عصر دیجیتال قرار داریم و همه رسانه‌ها به صورت مجازی در اختیار ما قرار دارند ولی هیچکدام از این ابزار، لذتِ آموزش و دانایی و اندیشه‌ورزی کتاب‌های کاغذی را ندارند.
مهم‌ترین ابزاری که می‌تواند کتابخوانی را به عنوان بخشی از زندگی ترویج کند، مسئله فرهنگ‌سازی است؛ خانواده و جامعه ما باید بدانند که کتاب برای فرهنگ‌سازی همانند آب برای تشنگان و همانند هوا برای نفس کشیدن است و باید بتوانیم اوقات فراغت را با کتاب‌های خوب و تاثیرگذار پُر کنیم، کتاب‌هایی که برای ما یک دورنما و یک افق فکری، فرهنگ و اندیشه خوب را به ارمغان بیاورد.
در چند دهه اخیر در بخش گسترده‌ای از دنیا، مشکلات و گرفتاری‌های اقتصادی مزید بر علت شد و مردم بیشتر از آنکه به فکر اندیشه باشند، به فکر معاش هستند و این تاثیرات منفی بر فرهنگ کتابخوانی بر جای مانده است.
از سوی دیگر با موج بیکاری مواجه هستیم که دانش‌آموختگان دانشگاهی با آن مواجه هستند، سال‌هایی که رنج درس خواندن را تحمل کرده‌اند اما به نتیجه‌ای نرسیدند و امکان اشتغال را نداشته‌اند و این موج تاثیر منفی بر کتابخوانی داشته است.
این دانشجویان که این همه سال مطالعه کرده و درس خوانده‌اند ولی اکنون اشتغال و نتیجه‌ای نیافته‌اند، به بنده معلم گفته‌اند، «شاید بهتر بود که این چهار سال را برای درس خواندن صرف نمی‌کردیم و به کار می‌پرداختیم»؛ با این حال من این سخنان را تکذیب و یا تایید نمی‌کنم، ولی اعتقاد دارم کتاب بخش جداناپذیر زندگی انسان است و اگر مسئولان و دولتمردان بتوانند برای دانش‌آموختگان که پیشروان مطالعه و اهل تحقیق و علم هستند مسئله اشتغال را حل کنند، بی‌شک سرانه مطالعه ما بالا خواهد رفت.
ولی اگر سال به سال بر موج بیکاری دانش‌آموختگان ما افزوده شود با توجه به اینکه این موج در سال‌های قبل تنها مربوط به دوره کارشناسی بود ولی اکنون دوره تحصیلات تکمیلی نیز با این قضیه مواجه هستند، بی‌شک سرانه مطالعه ما کاهش پیدا خواهد کرد.
نباید این اصل کلیدی را از یاد برد که جامعه و امتی که بخواهد تمدن‌سازی کند باید از کتاب و کتابخانه تا می‌تواند استفاده تاثیرگذار، فرهنگی و تمدن‌سازی کند تا تولید علم را در پی داشته باشد و کشور را به قطب‌های علمی منطقه تبدیل کند و ما به این فرهنگ نیاز داریم.
کتابخوانی فرهنگی نیست که تنها در هفته کتابخوانی به یاد آن بیفتیم و باید در همه طول سال به ترویج و تبلیغ آن بپردازیم؛ جامعهای که اهل مطالعه است، بینش دارد و ناهنجاری اجتماعی و رفتاری آن کاهش می‌یابد، جامعهای که اهل مطالعه است، اهل اسراف نیست، قدرت، توان، تجزیه و تحلیل پدیده‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در همه سطوح را دارد، جامعهای که اهل مطالعه و تحلیل است، در برابر تهدیدات و فشارهای فرهنگی بین‌المللی جهان غرب با آگاهی و مقاومت در برابر آنها برخورد می‌کند.
امیدوارم ارزش و فرهنگ کتابخوانی در جامعه ما روز به روز پیشرفت کند.
نظر شما