به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، اين اثر مجموعه‌اي است از روايات كه در سه حوزه «شخصيت حضرت فاطمه(س)»، «زن، جايگاه و مسووليت» و «خانواده و مسووليت‌ها» هريك با «چهل حديث» تنظيم شده است. اين مجموعه به همراه ترجمه روايات و پاره‌اي توضيحات تلاش مي‌كند تا چهره‌اي هرچند اجمالي را از سه موضوع ياد شده در سخنان اهل‌بيت(ع) نشان دهد.

در اين مجموعه كه از منابع روايي شيعه و سني گرد آمده، تلاش شده است حتي‌الامكان روايات مورد نظر به گونه‌اي منسجم، گزينش و تنظيم شوند و با افزودن پاره‌اي توضيحات، خواننده در دستيابي به پيام روايات و نتيجه‌گيري، همراه شود. آوردن عناوين و سرفصل‌ها نيز مي‌تواند به شكلي گزيده‌تر، پيام اصلي اين روايات را برساند.

اثري از اين دست، چه بسا در نگاه برخي، كاري آسان آيد، اما آنان كه با منابع روايي و كار بازگو كردن آنها براي عموم، انس دارند، مي‌دانند كه گزينش و پردازش روايات امري است دشوار و ظريف ، به‌ويژه اگر در محدوده موضوعاتي باشد كه ديدگاه‌هاي مختلف را به سوي خود جلب كند. موضوع زن و خانواده در اين مجموعه، از همين دست است.

چاپ‌هاي اوليه اين كتاب، نخست با عنوان «گلواژه آفرينش» تقديم علاقه‌مندان شده بود و ناشر كتاب در چاپ ششم، عنوان مناسب «فاطمه(س) گلواژه آفرينش» را جايگزين نام اوليه كرده است. آن چه اينك در دوازدهمين چاپ ارائه مي‌شود همراه با تجديد نظري كلي و ويرايشي دوباره است كه برخي اصلاحات و افزوده‌ها را نيز دربردارد. در بازنويسي دوباره اين مجموعه، افزون بر اصلاحات عمده در عبارات و پاره‌اي اصلاحات در محتوا، برخي روايات نيز جايگزين يا تكميل شده است. 

آن‌چه در مدخل بخش نخست آمده، نگاهي است به روايات بخش نخست كتاب كه اختصاص به شخصيت بانوي بزرگ اسلام، حضرت فاطمه(س) دارد و آن‌چه در اين چاپ، در پايان كتاب به عنوان ضميمه آمده، پژوهشي كوتاه درباره تاريخ ولادت آن حضرت(س) است كه مي‌تواند براي علاقه‌مندان اين دست مباحث مفيد باشد.

اين اثر تلاش مي‌كند بررسي كوتاهي درباره تاريخ ولادت آن حضرت(س) و در نتيجه سن ازدواج و مدت عمر شريفش داشته باشد. گرچه شخصيت بانوي بزرگي چون فاطمه زهرا(س) و تبيين آن متكي بر صحت و سقم نتايج اين گونه مباحث نيست، ولي نشان دادن واقعيات علمي، حتي اگر هيچ اثر مستقيم علمي نيز نداشته باشد، امري مطلوب است. اعمال خاص و ادعيه ويژه‌اي كه معمولا در تعظيم چنين مناسبت‌هايي وارد شده است، و لزوم وحدت رويه جامعه اسلامي در بزرگداشت و تجديد عهد با اولياي دين(عليهم‌السلام) تاكيدي است بر مفيد بودن اين دست مباحث.

از ميان هزاران شاهد گويايي كه بر مظلوميت اهل‌بيت(عليهم‌السلام) گواهي مي‌دهد، همين اختلاف نظرهايي است كه درباره تاريخ ولادت و رحلت و مدت امامت آن بزرگواران برجاي مانده است. اين مهم يعني ناديده انگاشتن تلاش‌هاي طاقت‌فرساي علماي متعهد و مورخان دلسوزي كه خود از اين رهگذر، دلي پردرد دارند، بلكه اشاره به ظلم تاريخ و تاريخ پردازاني است كه يك نگاه اجمالي به تاليفاتشان نشان مي‌دهد چگونه در وصف حاكمان جور و عمال آنان و خصوصيات زندگي شخصي بسياري كسان كه حتي برخي از آنان ارزش نام بردن نيز ندارند، به تفصيل قلم فرسايي كرده‌اند و در تطهير دستگاه ستم آنان، سخن‌ها رانده‌اند و تاريخ را بر مذاق ستمكارن نوشته‌اند، ولي از مظلومان تاريخ و به ويژه از بزرگان شيعه يا سخني نگفته‌اند و يا به اشارت رفته‌اند و يا خائنانه و يا جاهلانه دست به تحريف چهره آنان آلوده‌اند؛ اينجاست كه دست‌هاي پيدا و نهان سلطه را در محو ياد و فكر و منطق و حتي نام بزرگان شيعه به ويژه امامان معصوم(عليهم‌السلام) در گوشه گوشه تاريخ مي‌توان ديد. 

وقتي چهره‌اي چون اميرالمومنين(ع) كه بعد از پيامبر اكرم(ص) اولين انسان كامل و زندگي او پرجاذبه‌ترين قطعه تاريخ است، قبر مباركش سال‌هاي سال از ديدگاه عموم به جز خواصي چند، مخفي باشد و آوردن نام او بر زبان، جرمي نابخشودني به شمار آيد تا جايي كه كسي چون ابوالحسن بصري كه خود در نظر حكومت وقت، قرب و منزلتي داشت، بگويد كه ما به علي(ع) با كنيه «ابو زينب» (پدر زينب) اشاره مي‌كرديم، يعني از بردن نام حضرت باك داشتند، و وقتي پاره تن پيامبر(ص) با آن منزلت و مقامي كه نزد پدر خويش داشت و فاصله رحلت پدر بزرگوارش تا شهادت او به 100 روز نيز نمي‌رسد، حتي در مورد محل خاك‌سپاري‌اش، نظري قاطع نمي‌توان داد، آن وقت در مورد ساير حضرات ائمه(عليهم‌السلام) مطلب پرواضح خواهد بود. اگر نبود فداكاري و تلاش همه‌جانبه عالمان و راويان و فقيهان شيعه، امروز ما جز اندكي از زواياي زندگي امامان شيعه(عليهم‌السلام) و بزرگان اهل‌بيت(ع) نمي‌دانستيم.

تلاش حاكمان جور و واعظان دربار و تاريخ‌نويسان قلم به مزد، در از ميان بردن نقش و نام و ياد اهل‌بيت(عليهم‌السلام) را، از اين جمله علي(ع) به خوبي مي‌توان دريافت: «همه كينه‌اي كه قريش نسبت به رسول خدا(ص) داشت درباره من ‌آشكار ساخت و آن را بعد از من، به فرزندانم نشان خواهد داد. مرا با قريش چه كار! من فقط به دستور خدا و پيامبرش از اينان انتقام گرفته و برخورد كردم، آيا اگر اينان مسلمانند، اين پاداش كسي است كه اطاعت خدا و پيامبرش را كرده است؟!». 

همچنين سخن ديگر اميرالمومنين(ع) كه پيامبر(ص) حتي اگر فرزند پسري نيز بعد از خود داشت، حكومت را به او نمي‌دادند، چون از پيامبر اكرم(ص) دل خوشي نداشتند و درصدد محو چهره او و اهل‌بيتش بودند.(شرح نهج‌البلاغه ابن ابي‌الحديد، جلد 20). اين در حالي بود كه آنان براي وصول به اهداف شوم خويش، حد و مرزي نمي‌شناختند و حتي از افترا بستن به رسول خدا(ص) و جعل حديث و ساختن چهره‌اي دل‌خواه براي خود يا ناصالحاني كه تامين كننده خواسته آنان بودند، دريغ نمي‌كردند.

شخصيت حضرت فاطمه(س)، زنان، جايگاه و حقوق، خانواده و مسووليت‌ها، مروري بر تاريخ ولادت صديقه كبري فاطمه زهرا(س)، عناوين مهم اين اثرند.

چاپ دوازدهم كتاب «فاطمه عليها‌السلام گلواژه آفرينش» در شمارگان 1500 نسخه، 136 صفحه و بهاي 19000 ريال راهي بازار نشر شد.