خانواده «ميگوئل هرناندز» از بزرگترين شاعران مدرن اسپانيا خواستار اعاده حيثيت از او و ابطال حكم دوره فرانكو عليه او شدند.\
با اين حال شاعر فقيد هنوز چهره محبوب تراژيكي است كه كمتر از فدريكو گارسيا لوركا كه توسط رژيم نظامي فرانكو كشته شد، مطرح است.
ميگوئل هرناندز در سال 1942 براي تمايلاتش به جناح چپ بازداشت شد و در حالي كه تنها 32 سال داشت، در زندان درگذشت.
اكنون خانواده اين شاعر ميخواهند تا اين سابقه از مدارك و پروندههاي جنايي پاك شود. آنها با ارائه دادخواستي به دادگاه عالي اسپانيا خواستند تا او بيگناه شناخته شود. در ماه مارس، اين خانواده يك نامه مبتني بر «برائت از جرم» از جانب دولت دريافت كرد، اما آنها از اين مساله رضايت كامل ندارند و ميگويند «خواستار چيزي بيشتري هستيم كه حكم مرگ او را از درجه اعتبار ساقط كند و ما بتوانيم از بار اين فشار رها شويم».
اما دولت با اين خواست موافق نيست و نمي خواهد اين اسناد از پرونده خارج شود چون آنها را اسناد و مداركي از دوره رژيم ديكتاتوري فرانكو ميداند.
با اين حال وكلاي اين خانواده اميدوارند. آنها شواهد جديدي ارائه كردهاند كه شامل نامهاي به تاريخ سال1943 و از يك مامور نظامي فاشيست به نام خوان بلود است كه بر بيگناهي شاعر شهادت داده است. اين نامه بخشي از موارد ثبت نشده عليه شاعر است كه اخيرا و در جريان ديجيتالي كردن آرشيو تاريخي كشف شد.
او در اين نامه نوشته است از زماني كه ميگوئل هرناندز يك پسر بچه بود او را ميشناسد. او در اين نامه از ميگوئل به عنوان فردي با گذشته پاك ياد ميكند كه داراي اعتقادات مذهبي عميق و باورهاي انساني است، اما احساسات شاعرانهاش او را به سمتي هدايت كرده كه موضع گيريهايي عليه وضع موجود بكند.
با اين حال پيش از اين كه اين نامه به دست قاضي پرونده برسد، ميگوئل هرناندز به دليل سل در زندان درگذشت. او آخرين شعرش را بر ديوار بيمارستان نوشت: «خداحافظ برادارن، رفقا، دوستان، بگذاريد خورشيد و كشتزاران را رها كنم».
هرناندز در سال 1936 داوطلبانه براي كمك به ارتش جمهوري براي مبارزه با نظاميان فاشيست كه تا 40 سال بعد خكومتشان ادامه داشت، راهي شده بود.
هرناندز در سال 1939 دستگير و به عنوان «يك مجرم خطرناك براي زندگاني همه اسپانياييهاي خوب» به مرگ محكوم شد . فرانكو بعدا حكم او را تفليل داد تا او به شهيد و يك لوركاي ديگر تبديل نشود. هرناندز در حالي كه پشت ميلههاي زندان بود يكي از مهم ترين اشعارش را با نام «شعرها و ترانههاي تنهايي» درباره همسر و مرگ پسرش سرود.
نظر شما