لوئیس آریاس مانثو، شاعر شیلیایی، که در روز سوم از کنگره ادبیات آمریکای لاتین در تهران سخن میگفت، خواستار اتحاد هنر و ادبیات در مقابل جاه طلبی قدرتهای جهانی و جنگ افروزی کشورهای به اصطلاح توسعه یافته شد.
این شاعر شیلیایی سخنان خود را با این جملات آغاز کرد : در نظر داشتم اینجا در مورد شاعران کشورم سخن بگویم اما همهی آنچه من ممکن است بگویم در منابع مختلف و اینترنت موجود است،بنابراین تصمیم گرفتم زمان این سخنرانی را به مسائلی انساني اختصاص دهم که دردهای مشترک ملت من و ملت بزرگ ایران هستند.
وی ادامه داد: این بسیار پرمعناست که به سرزمین پر قدمت پارس وارد شویم و پیامی از تمدنی نوپا در امریکای جنوبی را ارائه دهیم، چرا که تمدن امریکای لاتین هم اکنون به علت جاه طلبی انسانهای فاسد و قدرتمند، مورد تهدید واقع شده است.
آریاس مانثو زندگی بشری را مورد تهاجم منفعتطلبان دانست و تصریح کرد : استفاده از سلاحهای مخرب، خرابی رو به فزونی محیط زیست، بهره برداری بی رویه از منابع طبیعی و تقویت امپراطوریای که با همدستی کشورهای توسعه یافته فعالیت میکند، بخشی از تهدید امروزی جهان ماست.
وی اضافه کرد : پول و جنگ و سلطه ابتکار هولناک دنیای امروز است که وزیران جنگ قدرتهای بزرگ آن را جهانی کردن اقتصاد مینامند.
این شاعر در ادامه به نقش شعر و ادبیات در مبارزه با قدرتهای استکباری و نقش اندیشمندان در این زمینه اشاره کرد و گفت: در مقابل فاجعهی جهان امروز برای ما تنها یک راه باقی میماند و آن جهانی کردن دهکدهها و نجات بشریت از نابودی به همین طریق است.
وی خواستار اتحاد شاعران و ادیبان جهان در مقابل جنگ افروزان شد و عنوان کرد : هنر و ادبیات نقش مهمی در این مقابله دارد و شاعران با حساسیتی که دارند باید به خاطر زندگی، در اولین صف این جنگ سرنوشتساز بایستند.
آریاس مانثو این اتحاد جهانی را در زمانی که امپراطوریهای قدرت به دنبال تصاحب دنیا هستند، یک ضرورت دانست.
این شاعر شیلیایی، تاکید کرد که شاعران متعهد امروز باید همانند حکیم ابوالقاسم فردوسی، از حرف کاخی بلند در مقابل بادها و بارانها بنا سازند و از بشریت دفاع کنند.
لوئيس آرياس مانثو (Luis Arias Manzo) در سال 1958 در شيلي ديده به جهان گشوده است. او در هفده سالگی مجبور به ترک وطنش شد و تا شانزده سال پس از آن نتوانست به کشورش بازگردد. وی همچنین 12 سال اخیر را دور از وطنش و در فرانسه به تبعید گذرانده است. «ماه روشن»، «صد سال عاشقی» و «ثانیههای»، سه اثر مهم او به شمار میروند.
او در كتاب «ثانیهها» خاطراتش از فراز و نشيبهاي زندگياش در آرژانتين، طي 4 سال تبعيدش در دوران ديكتاتوری ژنرال رافائل ويولا بيان مي كند.
نظر شما