انسیه شاه‌حسینی کارگردان سینما بیان کرد: در فیلم جدیدم به زندگی زنانی پرداخته شده که لباس‌های سربازان را می‌شویند. این فیلم خیلی لایه‌های نهفته دارد. چگونه می‌توان حس‌وحال زنی که همسرش شهید شده و لباس خونی رزمنده‌ای دیگر را می‌شوید نمایش داد؟ ما هنوز به آن مرحله نرسیده‌ایم. حضور زنان صور مختلفی دارد و نمی‌توان هنوز به تمام آن مسائل پرداخت.
انسیه شاه‌حسینی مطرح کرد؛
حرف‌زدن در مورد زنان در جنگ کم‌فروشی است/ برای گفت‌وگو با مخاطب امروز به روایت‌های ناب نیاز داریم
به‌گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ انسیه شاه‌حسینی فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان مطرح سینمای دفاع مقدس با تأکید بر اینکه بین زن و مردِ ایثارگر فرقی وجود ندارد، اظهار داشت: یکی از ویژگی‌های جنگ این است که از زن‌ها مرد می‌سازند و از مردها مادر ساخته می‌شود.
این نویسنده و کارگردان تصریح کرد: مادرانی که وقتی پسرشان شهید می‌شد پسر دومشان را راهی جبهه می‌کردند و وقتی همسرشان شهید می‌شد هنوز استوار می‌ایستادند، مانند چاهی در خود فرو می‌ریختند و این اوج ایستادگی است. همچنین من بسیاری از مردان را دیدم که در جریان جنگ مادر شدند. لذا فرقی بین زن و مرد نمی‌بینم.کارگردان فیلم «شب به‌خیر فرمانده» خاطرنشان کرد: یک روز در اخبار، مجری خبر گفت: «امام فرمودند جنگ برای ما نعمت است.» آن روز با خودم عهد بستم تا آن‌قدر این جمله را واکاوی کنم تا به معنی این جمله امام برسم. در یکی از روزهای جنگ در محل مقبره راهیان شهدای هویزه به جایی که محل زندگی مرزنشینان بود رسیدیم و مشاهده کردم که تمام زندگی آن‌ها جعبه مهمات بود و از همین مهمات، مصالح و دیوارهای زندگی خود را می‌ساختند.
این فیلم‌نامه‌نویس افزود: وقتی در آن منطقه برای چوپانی می‌رفتیم با دختری دوست بودم که اسمش مسبوبه بود. او حامله بود و ما با هم هیزم جمع می‌کردیم. آنجا منطقه مین‌گذاری‌شده بود. یک روز او پایش را روی مین گذاشت و پایش قطع شد اما در همان حال، با خوش‌حالی شکمش را گرفته بود و به عربی خدا را شکر می‌کرد و می‌گفت بچه‌ام سالم است.
شاه‌حسینی ادامه داد: در روستای دیگری یک روز زن عربی را دیدم که گفت می‌روم لب آب تا آب بیاورم. لب آب یعنی درست نقطه‌ای که در تیررس عراقی‌ها است. او به نزدیکی کرخه رفت و عبایش را خیس کرد و برگشت. وقتی آمد عبایش را درآورده به پیرمردها و بچه‌ها داد تا عبایش را مک بزنند و دهنشان تر شود. تماشای این سکانسها هر انسانی را به هم می‌ریزد.
شاه‌حسینی با اشاره به خاطره کودکی‌اش بیان کرد: در همان شرایط و در آن هشت سال من فهمیدم برای برنده‌شدن باید حتماً اول ببازی؛ برای به‌دست‌آوردن باید حتماً از دست بدهی و رمز جاودانی این است که اول تشنه باشی.
این کارگردان سرشناس گفت: وقتی به آن نقطه برسی با تمام شکست‌هایی که خورده‌ای مانند یک پهلوان زخمی از جایت بلند می‌شوی و با عظمتی شگرف راه می‌روی. باید به لحظه‌ای برسی که حس می‌کنی نرسیده‌ای. شهادت و ایثارگری تمام رازی است که آدم‌های پاک‌باخته به آن دست پیدا کرده‌اند. وقتی به آرمانت می‌رسی به هدف دنیایی رسیده‌ای و دیگر برایت رنگ می‌بازد.
وی با تأکید بر اینکه کار سینمای دفاع مقدس تمام نشده است، درباره وضعیت سینمای دفاع مقدس گفت: برای گفت‌وگو با مخاطب امروز در موضوع دفاع مقدس نیازمند روایت‌های ناب هستیم.
شاه‌حسینی با اشاره به ویژگی‌های کارگردانان عرصه دفاع مقدس گفت: یک فیلم‌ساز دفاع مقدس باید به این مسائل فکر کند. اول باید اندازه خود را محک بزند. باید بداند که این دنیا محل زندگی نیست بلکه محل عبور است. اگر این‌گونه به این دنیا نگاه کند قهرمان قصه‌اش با یک ضرر مالی فرو نمی‌پاشد و تازه می‌فهمد باید به‌سراغ دریای بی‌کرانه صبر برود که خدا در قرآن می‌گوید سلام بر صابرین و سلام بر پاداش‌هایی که برای آن‌ها در نظر گرفته شده است و این صبر از آن انتخاب درست می‌آید که پیش‌تر گفتم.
وی افزود: برای اینکه آرمان‌هایمان ویران نشود، نباید فریب نرسیدن‌ها را بخوریم. نباید از باخت ناراحت شویم. تا نبازیم نمی‌بریم. بسیاری از مسائلی که در جنگ برای زنان اتفاق افتاد را نمی‌شود نوشت. در واقع احساس می‌کنم هنوز جان‌ها در آن شرایط محرمیت قرار نگرفته‌اند؛ هنوز درک لازم را ندارند. حرف‌زدن در مورد زنان در جنگ کم‌فروشی است؛ زیرا نمی‌شود آن‌طور که باید و شاید گفت و نوشت و نمایش داد.
شاه‌حسینی با اشاره به فیلم جدیدش گفت: در فیلم جدیدم به زندگی زنانی پرداخته شده که لباس‌های سربازان را می‌شویند. این فیلم خیلی لایه‌های نهفته دارد. چگونه می‌توان حس‌وحال زنی که همسرش شهید شده و لباس خونی رزمنده‌ای دیگر را می‌شوید نمایش داد؟ ما هنوز به آن مرحله نرسیده‌ایم. حضور زنان صور مختلفی دارد و نمی‌توان هنوز به تمام آن مسائل پرداخت.
وی بیان کرد: فیلم‌سازان دفاع مقدس، زبان سینما را نمی‌شناسند و نمی‌دانند چگونه کلام را باید به تصویر تبدیل کرد. اگر به این ترجمه دست پیدا کنند و بدانند چطور برخی دیالوگ‌ها را با عکس بگویند رسالتشان را به‌درستی انجام داده‌اند. باید برای ترجمه مابازاء بگذاریم و با قصه‌های روزمره امروزی ایثار و ازخودگذشتگی را نشان بدهیم. حتماً نباید ایثار را در پشت خاکریز نشان داد. یک معلم با رازداری‌اش می‌تواند آبروی یک شاگرد را نجات بدهد و این ایثار است. برای نشان‌دادن تشنگی اگر کسی زبان ترجمه تصویر را بداند، با یک حس یا واکنش تشنگی یا گرما را نشان می‌دهد. اگر فیلم‌ساز به این مرحله برسد بسیاری از مشکلات ما حل می‌شود. ما قصه‌های زیبای بی‌شماری داریم که باید آن‌ها را به نمایش بگذاریم.
کد مطلب : ۳۳۸۶۵۲
https://www.ibna.ir/vdcenv8xwjh8xpi.b9bj.html
