به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، ابوالفضل خطیبی که 21 دی به دنبال جراحی ناموفق پیوند کبد از دنیا رفت، زاده ۲۵ اردیبهشت ۱۳۳۹ در گرمسار، نویسنده، شاهنامه‌شناس و پژوهشگر زبان و ادب فارسی، عضو هیات علمی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و مشاور علمی گروه فرهنگ‌نویسی بود.
وی معاون سردبیر مجله «نامه ایران باستان»، نگارنده بیش از صد مقاله علمی به ویژه درباره شاهنامه در دانشنامه‌ها و مجلات تخصصی ادبی بود و در تصحیح شاهنامه با جلال خالقی مطلق در جلد هفتم همکاری داشت.
از جمله آثار خطیبی می‌توان به «شاهنامه، ابوالقاسم فردوسی: طبع انتقادی»، «برگزیده مقاله‌های نشر دانش درباره شاهنامه»، ترجمه «تقدیرباوری در منظومه‌های حماسی فارسی (شاهنامه و ویس‌ورامین)»، «یادداشت‌های شاهنامه، بخش سوم» با همکاری جلال خالقی مطلق و محمود امیدسالار، «به فرهنگ باشد روان تندرست: مقاله‌ها و نقدهای نامه فرهنگستان درباره شاهنامه»به کوشش احمد سمیعی گیلانی و ابوالفضل خطیبی، به مناسبت همایش هزاره شاهنامه در اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰، «جشن‌نامه دکتر فتح‌الله مجتبائی» به کوشش علی‌اشرف صادقی و ابوالفضل خطیبی، «فرامرزنامه بزرگ، از سراینده‌ای ناشناش در اواخر قرن پنجم هجری» به کوشش ماریولین فان زوتفِن و ابوالفضل خطیبی، «شبرنگ‌نامه: داستان شبرنگ پسر دیو سپید با رستم» از سراینده‌ای ناشناس احتمالاً در قرن ششم هجری، به کوشش ابوالفضل خطیبی و گابریله فَن دِن بِرخ و «آیا فردوسی محمود غزنوی را هجو گفت؟ هجونامه منسوب به فردوسی: بررسی تحلیلی، تصحیح انتقادی و شرح بیت‌ها» اشاره کرد.
چهارشنبه ۲۱ دی ۱۴۰۱ - ۱۴:۰۵
ابوالفضل خطیبی، شاهنامه‌پژوه و از همکاران جلال خالقی مطلق در تصحیح شاهنامه در 62 سالگی دار فانی را وداع گفت.
نظر شما