در این مراسم، عبدالحمید طالبی رئیس سازمان علمی و فرهنگی آستان قدس رضوی با تأکید بر سابقه فعالیت انجمن ادبی رضوی از سال 1369 گفت: نگاه حمایتی بیشتری باید بر این انجمن گرم و صمیمی اهل بیتی داشت تا با حضور اساتید خروجی‌هایی برای انتقال معارف رضوی در قالب شعر برای تمام مشتاقان حضرت رضا(ع) بوجود آورد.
همچنین در ادامه، مدیر عامل مؤسسه آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی ضمن ابراز خرسندی از بازگشایی انجمن ادبی رضوی با پشت سر گذاشتن بحران شیوع بیماری کرونا در کشور بیان کرد: خراسان از دیرباز مهد شعر بوده و حتی جنس انجمن‌های شعر آن نیز در مقایسه با سایر انجمن‌های کشور متفاوت بوده است.
امیرمهدی حکیمی با اشاره به حضور اساتید برجسته بسیاری در جلسات انجمن ادبی رضوی در طول فعالیت پربارش، یاد شاعران درگذشته را گرامی‌داشت و افزود: این انجمن در دوره جدید فعالیت خود دوشنبه‌ها، از ساعت ۱۷ میزبان برادران و خواهران اهل شعر و ادب؛ چه پیشکسوت و چه جوان در حرم مطهر رضوی خواهد بود.
باید و نبایدها در شعر رضوی
همچنین محمود اکرامی‌فر، مهمان ویژه جلسه بازگشایی انجمن ادبی رضوی در خصوص باید و نبایدهای شعر آیینی به ویژه شعر رضوی اظهار کرد: شعر آیینی در تعریف عام به آنچه مرتبط با آیین و در تعریف خاص به اشعار با موضوع اهل بیت(ع) گفته می‌شود. آیین نیز امر ذهنی عینی شده‌ای است که همچون نوروز، تکرارپذیر و جمعی باشد.
این شاعر برجسته ادامه داد: شعر آیینی در طول تاریخ چهار مرحله تبیین، توصیفی، عرفانی و همچنین اجتماعی و معرفتی را طی کرده است که در هر چهار مرحله شاعران ما تحیر و تأثر داشتند و به سؤال رسیدند.
وی از اندیشه و عاطفه به عنوان دو حیطه اثرگذاری شعر رضوی نام برد و افزود: حوزه اثرگذاری بیشتر شعرهای آیینی عواطف است، یعنی ما در این شعرهای مذهبی در حال معرفی یک مذهب عاطفی هستیم. اگرچه این کار خوب است، اما دین باید عقلانی باشد. به طور مثال شور حسینی باید با شعور حسینی همراه باشد.
اکرامی‌فر گفت: اگرچه معرفت رضوی در شعرهای ما وجود دارد، اما کافی نیست. بنابر این علاوه بر دانش رضوی باید بینش و معرفت رضوی خود را بیفزاییم.
وی اضافه کرد: از نمادگرایی‌های تکراری همچون آهو و کبوتر در شعرهای رضوی خود باید بپرهیزیم و صفات و القاب امام رضا(ع) نیز باید پلی باشد تا ما را به معرفت رضوی برساند و نباید در آنها گیر کنیم.
.JPG)
اکرامی‌فر با بیان اینکه متأسفانه گاهی برخی از شاعران در اشعارشان نسبت به اهل بیت(ع) حرمت‌شکنی می‌کنند، گفت: سواد دینی ما پایین است و بیشتر سواد شنیداری در باره ائمه اطهار(ع) داریم و نکاتی را در اشعارمان به مخاطب منتقل می‌کنیم که آنها را خود مخاطب می‌داند و شاعران فقط آنها را زیبا بیان می‌کنند.
وی افزود: باید با بالابردن دانش دینی خود و آشنایی‌زدایی در شعرهایمان، مخاطبان را به فکر و اندیشه وادار کنیم. همچنین ائمه اطهار(ع) را آن‌طور که هستند به درستی و در نقش‌های مختلف به عنوان الگوی حسنه معرفی کنیم تا مخاطبان هم‌ذات‌پنداری کنند.
شعرخوانی شاعران
این محفل ادبی با شعرخوانی محمدجواد غفورزاده(شفق)، محمد نیک، محمود اکرامی‌فر، مصطفی جلیلیان مصلحی، مهدی آخرتی و آقایون بخشی، ناصری، کیانی، استیری، شجری، غلام‌پور، عرفانیان و فضائلی در قالب‌های غزل، رباعی، دوبیتی و مثنوی با موضوعات مختلف نیز همراه بود. همچنین شاعران حاضر نظرات و پیشنهادات خود را در خصوص شعرها در جلسه بیان کردند.
به طور نمونه استاد شفق در این جلسه با ذکر خاطره‌ای از جلسات گذشته انجمن ادبی رضوی قرائت کرد:
«دوباره آمده‌ام تا دوباره در بزنم
کبوترانه در این آستانه پر بزنم
به ناامیدی از این در نمی‌روم هرگز
اگر جواب نگیرم دوباره در بزنم
من آشنای همین درگهم، خدا نکند
که روی به غیر کنم یا درِ دیگر بزنم...»
.JPG)
همچنین اکرامی‌فر که مصرع مشهورش «یا علی گفتیم و عشق آغاز شد» وِرد زبان همه ایرانیان است، در این نشست خواند:
«خسته‌ام، اما خرامان می‌روم
خُش خُشک سوی خراسان می‌روم
می‌نشینم در رواق هشتمین
زیر لب با خویش می‌گویم چنین:
ای هزاران ماه یک فانوس تو
آسمان خاکستر ققنوس تو
ای درختان پیش رویت سر به زیر
هفت اقیانوس در چشمت اسیر
ای صمیمی با تمام لاله‌ها
نام تو تکیه کلام لاله‌ها
کاش من هم کفشدارت می‌شدم
اشک شوقی بر مزارت می‌شدم».
در بخشی دیگر از این جلسه جلیلیان مصلحی نیز سروده‌های خود را زمزمه کرد:
«در چشم تو نور راه را حس کردیم
بیداری مهر و ماه را حس کردیم
وقتی که شدیم زائر مضجع تو
نزدیکی قبله‌گاه را حس کردیم
هشدار نشان رهنما گم نکنیم
دل جز به حریم آشنا گم نکنیم
آغوش تو شد خاک خراسان
تا ما مبنای شریف قبله را گم نکنیم».
به گزارش ایبنا در این مراسم یاد و خاطره زنده‌یاد جلیل فخرایی، شاعر و روزنامه‌نگار مشهدی و اعضای انجمن ادبی رضوی که دوم اردیبهشت امسال از دنیا رفت، گرامی داشته شد.
نظر شما