به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «این پسر من است» نوشته ندا رسولی با این جملات آغاز می‌شود: «یک وقت‌هایی اتفاق‌های زندگی آدم‌ها به همان سادگی که می‌شنوی نمی‌تواند باشد. اینکه یک نفر تصمیم بگیرد در دهه‌ دوم زندگی‌اش یکدفعه کشور و وطنش را ترک کند و دست زن و پسرِ هفت‌هشت ماهه‌اش را بگیرد و به همه بگوید ایران را دوست دارم که می‌روم، ساده است، ولی پشت این سادگی هزار دلیل حتما بوده که آن آدم را رمانده و دور کرده از وطنش...»
 
این کتاب روایتی داستانی است که به فراز و فرودهای مهمِ زندگیِ پدر و پسری افغانستانی به نام‌های رسول و مهدی جعفری می‌پردازد. فراز و فرودی که ابتدایش مهاجرت از افغانستان به ایران است و بعد تلاش برای زندگی در ایران و سپس رزم در سوریه. جنگ چکیده‌ زندگی این پدر و پسر است و گویی در سراسرِ زندگیِ آن‌ها سایه افکنده و هر بار به نوعی خودش را نمایان می‌کند.
 
در بخش‌هایی از این کتاب به روایاتی از زندگی مردمِ جنگ‌زده‌ سوریه نیز اشاره شده که تأثیرگذار است. چینش وقایع کتاب، فرم و نثر روان و خوشخوانِ نویسنده، این کتاب را داستانی کرده است؛ داستانی که می‌دانیم روزی اتفاق افتاده و شخصیت‌هایش در اطراف‌مان می‌زیسته‌اند.