به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، ابن‌سینا در ترویج و گسترش فلسفه یونانی در دنیای اسلام، و آنچه اصطلاحاً فلسفه اسلامی نامیده می‌شود، بیشترین سهم را داراست. در این میان، شایان توجه است که وی صرفاً شارح فلسفه یونانی نیست، بلکه افزون بر ابتکارات فلسفی‌اش، کوشیده است تبیینی فلسفی از موضوعات دینی، همچون پدیده وحی، به دست دهد. سوای موضوعات اختصاصاً دینی که پیشینه‌ای در فلسفه یونان نداشتند، موضوعات دیگری نیز هستند که هرچند تبیین‌هایی از آن در فلسفه یونانی وجود داشت، در سنت دین وحیانی از منظری متفاوت به آن نگریسته شده‌بود.

یکی از این موضوعات سعادت و شقاوت است که ابن‌سینا هوشمندانه به تفاوت تبیین دینی و فلسفی از آنها توجه می‌دهد و می‌کوشد تبیین فلسفی خود را با آموزه‌های وحیانی سازگار کند. تقریر و تبیین ابن‌سینا از «سعادت» و «شقاوت»، جمعی از متفکران مسلمانِ پس از وی را به این صرافت انداخت تا تفسیری از مفاهیم «سعادت» و «شقاوت» عرضه کنند که هم حامل نشانه‌های متن وحیانی باشد و هم حاوی مؤلفه‌های ارسطویی فلسفه.

دوازدهمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ بوعلی سینا در روز چهارشنبه ۲۹ اردیبهشت ساعت ۱۱ صبح با عنوان «ابن‌سینا در میانه فلسفه و دین» (با اشاره به مسئله سعادت و شقاوت) به سخنرانی دکتر سیدمحمد عمادی‌حائری (عضو هیأت علمی بنیاد دائرهالمعارف اسلامی، دانشنامه جهان اسلام) اختصاص دارد که به صورت مجازی پخش خواهد شد.

علاقه‌مندان می‌توانند این درس‌گفتار را از اینستاگرام مرکز فرهنگی شهرکتاب به نشانیketabofarhang، تلگرام این مرکز به نشانی bookcitycc و صفحه‌ی این مرکز در سایت آپارات پیگیری کنند.