به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، نشست بعدی اين جلسات كه به خوانش شعر صائب و بررسی ديدگاه‌هاي اين شاعر بزرگ سبك اصفهاني (هندی ایران) اختصاص دارد، چهارشنبه ۱۳ آذر برگزار می‌شود. 

ميرزا محمد علي، متخلص به صائب، از معروف‌ترين شاعران عهد صفويه است. تاريخ تولدش معلوم نيست و محل تولد او را بعضي در تبريز و بسياري در اصفهان دانسته‏اند؛ اما خاندان او مسلماً تبريزي بوده‏اند.
پدرش از بازرگانان اصفهان بود و خود يا پدرش به دستور شاه عباس اول صفوي با جمعي از تجار و مردم ثروتمند و متشخص، از تبريز كوچ كرد و در محله عباس آباد اصفهان ساكن شد. 

عموي صائب، شمس الدين تبريزي شيرين قلم، مشهور به شمس ثانی، از استادان خط بود. 

صائب در سال 1034 هـ. ق از اصفهان عازم هندوستان شد و بعد به هرات و كابل رفت. حكمران كابل، خواجه احسن الله مشهور به ظفرخان، كه خود شاعر و اديب بود، مقدم صائب را گرامي داشت. ظفرخان پس از مدتي به خاطر جلوس شاه جهان، عازم دكن شد و صائب را نيز با خود همراه كرد. شاه جهان، صائب را مورد عنايت قرار   و به او لقب مستعدخان داد.

ساعد باقری در شهريورماه 1339 در تهران متولد شد. فعاليت او در شعر و شاعری با ورود به جلسات حوزه انديشه و هنر اسلامی در سال 1360 وارد مرحله‏اي جدي‌تر شد و از سال 1363 به عضويت شوراي شعر آ‎ن نهاد هنري درآمد و در سال 1366 به اتفاق ديگر اعضاي شورا (قيصر امين‏پور ، سيد حسن حسيني، سهيل محمودي و محمدرضا محمدي نيكو ) از حوزه، كه اكنون حوزه هنري سازمان تبليغات ناميده مي‏شود، خارج شد و همان زمان در راديو، كه از سال 1362 به عنوان نويسنده و گوينده برنامه‏هاي هنري و ادبي در آن‌جا مشغول فعاليت بود، بخش كارشناسي شعر را در برنامه جنگ جوان   بر عهده گرفت. 

نجوای جنون، ترانه‌های شیدایی، پیاده‌رو در اتوبوس، ترانه‌های زخمی از مجموعه‌هایی اند که این محقق و شاعر تا کنون به چاپ رسانده است.