خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) یکم شهریورماه در تقویم کشور «روز بزرگداشت ابن سینا» و «روز پزشک» نامگذاری شده است. به‌منظور تذکر به وجه فلسفی و حکمی این شخصیت بزرگ و تلاش‌هایی که از سوی کشورهای همجوار برای مصادره نام و افتخار وی صورت گرفته و می‌گیرد، ضروری است اهالی و دغدغه‌مندان حوزه فلسفه و حکمت، برای معرفی درست و شایسته این حکیم بزرگ ایرانی تلاش خود را مضاعف کنند. 

در همین راستا، یادداشتی به‌قلم آیت‌الله سیدمحمد خامنه‌ای، رئیس بنیاد حکمت اسلامی صدرا، به عنوان سرمقاله شماره 91 خردنامه صدرا (بهار 1397) منتشر شده بود. به‌دلیل اهمیت موضوع و در آستانه روز بزرگداشت ابن سینا، این یادداشت بازنشر شده است. متن کامل یادداشت به شرح ذیل است:
 
«چندی پیش دانشگاه علوم پزشكی شهر آنكارا پایتخت تركیه، به پیروی از سیاست‌های نادرست حكومتی و فقر فرهنگی ناشی از جدا شدن كشورشان از بدنه فرهنگ اسلامی، ضمن اقداماتی تبلیغاتی، ابن‌سینا را «حكیم ترك» و متعلق به تركیه معرفی نموده و تندیس او را با همین اوصاف در مركـز آن دانشگاه نصب نمـوده و او را به ملت خـود و دیگـر ملل، حكیمی تـرك معـرفی كـرد! و بر اساس خبرگزاری آن كشور، با همكاری سفارتخانه‌ها ونهادهای بین‌المللی قرار است در مرداد امسال آئین بزرگداشتی برای ابن‌سینا در مساجد و در دویست كشور برگزار كند!

با كمال تأسف و تعجب، این اقدام دولت تركیه درباره مردی از حكمای ایرانی اصیل انجام شده است كه تولدش در خراسان بزرگ و در بخارا سرزمین تحت سلطه و حكومت رسمی ایران بوده و همه عمرش را در ایران، ری و همدان و... گذرانده و ضمن آموزش و نشر حكمت (شامل فلسفه و عرفان و منطق و ریاضیات و پزشكی و نجوم و ده‌ها دانش دیگر مرسوم آن زمان) در برخی حكومت‌های شیعی ایرانی نقش وزارت و سهمی در حكومت داشته و حكومت آنان را به حكمت و اخلاق عملی می‌آمیخته است.

پیش از آن، درباره جلال‌الدین مولوی خراسانی نیز كه سرنوشت، مزار او را در سرزمینی گذاشته كه روزی جزئی از پیكره ایران شناخته میشد و زبان و گویش فارسی داشت، همین اقدام انجام شد و او را ترك زبان و جزو ملت «تورك» معرفی كردند و كوشیدند كه سنت سماع مرسوم صوفیان ایرانی را فرهنگی تركی و بومی معرفی كنند تا شاید بدینوسیله فقر فرهنگی تاریخی خود را پوشیده و بدینگونه از راه سرقت مواریث تاریخی ملل دیگر سر را بسرفرازی بالا آورند!

بنیاد حكمت اسلامی صدرا و همه مراكز دلسوز ایران و ایرانشناسی، این اقدام اخیر دولت تركیه را همچون اقدام پیشین آن محكوم و تقبیح می‌كند و از مسئولین كشور میخواهد كه در اینباره عكس‌العمل مناسب و مؤثر انجام دهند. البته در بررسی و تحلیل تكرار چنین رویدادها، باید عوامل آنرا نیز بررسی كرد.

یكی از عوامل چنین وقایع شوم، ضعف بینش و مدیریت دولت‌های پس از انقلاب و پیش از آن است كه سبب تجری ملل همسایه شده و هر یك بقدر همت خود مواریث تاریخی ما را به‌سرقت می‌برند؛ چه مسلم است كه ضعف صاحبخانه سبب جرئت همسایه می‌شود. در كشوری كه از ابن‌سینا ـ‌كه حكیم و فیلسوفی بی‌مانند در تاریخ بوده و در همه» دانش‌های زمان خود حتی ریاضیات و نجوم و فیزیك و پزشكی استاد زمان و معلم ملت‌هاست‌ـ فقط به دانش ‌پزشكی او بسنده می‌كند و رسماً او را به ملت خود و ملل جهان، یك پزشك قاروره بدست معرفی می‌نماید و حتی تصویر ابن‌سینا را طبق گزارش از روی دفاتر بیمه برمی‌دارند، چه انتظاری بیش از این هست كه او را دیگران ترك بدانند و بسا بعدها غوری و مغول و حتی همچنان‌كه عرب‌ها خیام را عرب دانستند، ابن‌سینا را نیز بدلایلی مضحك، عرب معرفی كنند.
​
میراث‌های فرهنگی و داشتن تاریخ درخشان و سابقه بیشتر در تمدن‌سازی و صدور آن به جهان، منشأ عزت و عظمت ملت‌هاست كه باید آن‌را شناخت و از آن حراست كرد و ملت ایران بحقّ و بحكم تاریخ، دارای این عزت و عظمت ملی است، بشرط آنكه مدیران مملكت قدر بدانند و بر مسند شایسته بنشانند و كسانی كه به‌سبب فقر تاریخی دست به سرقت مواریث و تاریخ دیگران میزنند باید آگاه باشند كه با ربودن و پوشیدن لباس غیر بحرام، یعنی سرقت مواریث ملت ایران، نمی‌توان به عزت ملی و تاریخ درخشان رسید كه بالعكس، ضعف و فرودستی تاریخی آن ملت را برملا میسازد و فضاحت‌آور است.»