شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۳ - ۰۹:۳۰
10 رمان معروف که تا انتها خواندن‌شان موفقیتی بزرگ است

شما هراندازه هم که باهوش باشید باز رمان‌هایی وجود دارند که به شما احساس کندذهنی القا می‌کنند و این شاید مأموریت برخی از آنهاست! اما مطئناً مجبور به تمام کردن چنین رمان‌هایی نیستید.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از گاردین، «نیک هورنبی» رمان‌نویس انگلیسی به مخاطبان خود توصیه می‌کند از رها کردن رمانی که مایل به خواندن آن نیستند، نهراسند.

او معتقد است هرگاه خواننده هنگام خواندن رمانی احساس سختی و کسالت کند، باید فوراً آن را کنار بگذارد و از این کار شرمنده نباشد.

البته این فقط سختی کتاب نیست که خواننده را وادار به رها کردن آن می‌کند، بلکه میزان هوش و سن خواننده نیز عاملی تعیین‌کننده در این زمینه هستند. یک نوجوان ده ساله رمان هری پاتر را با تمام وجود می‌خواند در حالی که افراد مسن شاید چیزی از آن سر در نیاورند یا لذتی از آن نبرند. چرا؟ دلیل آن این است که ذهن مغشوش بزرگسالان نمی‌تواند به اشکال روایت و ساختارهای تمام جزئیات توجه کند.

برعکس رمانی مانند «اولیس» (رمان معروف جیمز جویس و از شاهکارهای ادبیات مدرن) چیزی نصیب یک نوجوان نمی‌کند درحالی که بزرگسالان آن را راحت درک می‌کنند. در واقع شاید رمان‌های سخت با افزایش سن آسان‌تر می‌شوند.

اما شما هراندازه هم که باهوش باشید باز هم رمان‌هایی وجود دارند که به شما احساس کندذهنی القا می‌کنند و این شاید مأموریت برخی از آنهااست!
در اینجا 10 مورد از این گونه رمان‌های تمام نشدنی را معرفی می‌کنیم:

1. «جی / J» نوشته «هوارد جاکوبسن»، رمانی که جانشینی شایسته برای رمان «جی / G» اثر جان برگر است. چرا که به همان اندازه خسته‌کننده و کسالت‌آور است. گذشتن از صفحه 50 این کتاب موفقیتی بزرگ است.

2. «یک دختر چیزی نیمه شکل یافته است» نوشته «ایمر مک براید»، این رمان هرقدر هم که بزرگ باشد، احتمالاً حتی تعدادی از داوران بوکر نیز از صفحه 40 جلوتر نرفته‌اند.

3. «اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری» نوشته «ایتالو کالوینو»،
این رمان 12 آغاز دارد درنتیجه می‌توانید 12 بار در صفحه 2 متوقف شوید!

4. «چشمه مقدس» نوشته «هنری جیمز» داستانی که حتی بسیاری منتقدان پی به مفاهیم آن نبردند و آن را گیج‌کننده توصیف کردند. احتمالاً همه به جز دانشجویان PhD در همان صفحه اول داستان را رها می‌کنند.

5. «ازدواج شگفت‌انگیز» نوشته « جورج مردیت»،
احتمالاً حدود صفحه 50 تسلیم می‌شوید و آن را کنار می‌گذارید.

6. «آدا» نوشته «ولادیمیر ناباکوف»، رمانی که از آنچه خواننده را با خود نگه می‌دارد، عاری است.

7. «شوخی بی‌پایان» نوشته «دیوید فاستر والاس»، چیزی شبیه شنا کردن در دریایی سیمانی است.

8. «یک کیو 84 / IQ84» نوشته «هاروکی موراکامی»، آیا 80 میلیون خواننده ممکن است اشتباه کنند؟ بله! هرچند آغاز کتاب خوب باشد.

9. «ناپدیدشدگی» نوشته «ژرژ پرک»، رمانی متهورانه که حتی یکبار هم در آن حرف «e» به‌کار نرفته است. حتی عنوان کتاب خواننده را متوقف می‌‎کند.

10. «موبی دیک» نوشته «هرمان ملویل»، فقط 10 فصل اول و سه فصل آخر را بخوانید و از بقیه کتاب صرف نظر کنید.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها