به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، دكتر محمدحسين منظورالاجداد، عضو هيأت علمي گروه تاريخ دانشگاه تربيت مدرس گفت: ارزش اسناد تاريخي به سبب نبود واسطه بين پديدآور و پديده است و از اين رو اين اسناد در مقياس زمان، براي ثبت لحظه‌هاي تاريخي به كار گرفته مي‌شوند.
وي افزود: كاركرد اسناد تاريخي نيز در خور توجه است. براساس اسناد تاريخي، گزارش ديگر منابع تاريخي تصحيح مي‌شود و هم دانش مورخ درباره يك واقعه گسترش مي‌يابد.
منظورالاجداد خاطرنشان كرد: همچنين مهم‌تر از ارزش اسناد، توجه به اعتبار آنهاست. جعل و دروغ آفت‌هاي شكل و محتواي اين اسناد به‌شمار مي‌رود و موجب بي‌اعتباري آن مي‌شود.
وي در خاتمه يادآور شد: خطا و اشتباه در تاريخ‌نگاري نيز ممكن است باعث خدشه‌دار شدن اعتبار اسناد تاريخي شود.
چهارشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۸۷ - ۰۹:۳۹
مهم‌ترين منابع پژوهش در تاريخ، اسناد مكتوب تاريخي است كه در آرشيوها نگهداري مي‌شوند و پژوهشگران و محققان مي‌توانند براي تاريخ‌نويسي به اين منابع ارزنده مراجعه كنند._
نظر شما