نورمحمدی در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: نامههایی که از عارف در این کتاب گردآوری کردهام در سه بخش تدوین شدهاند.
وی درباره بخشهای مختلف کتاب توضیح داد: بخش نخست این اثر نامههایی را در برمیگیرد که برای نخستینبار منتشر میشوند. بخش دوم در ارتباط با نامههایی است که پیشتر در مجلاتی چون «آینه» و «ارمغان» به چاپ رسیدهاند. بخش سوم این نامهها نیز 70 سال پیش در کتابی منتشر شدهاند اما این کتاب نایاب شده است.
وی ادامه داد: علاوه بر گردآوری و تدوین این نامهها، توضیحاتی درباره آنها نیز ارایه شده است. همچنین در انتهای کتاب تعدادی عکس و نمونه دست خط عارف به چاپ رسیده است.
وی با تاکید بر انتشار عکسی از خدمتکار عارف در این کتاب افزود: در این اثر برای نخستینبار عکسی از جیران، خدمتکار عارف، به چاپ رسیده است.
این پژوهشگر در ادامه به ارایه توضیحاتی درباره ویژگیهای این نامهها پرداخت و گفت: این نامهها گریزی به مسایل سیاسی و اجتماعی میزنند و در برخی از آنها نام اشخاص سیاسی چون حسن تقیزاده، قوامالسلطنه، وثوقالدوله و رضا خان به میان آمده است.
وی ادامه داد: از سوی دیگر عارف برخی از این نامهها را خطاب به ادیبان هم عصر خود چون ملکالشعرای بهار، ایرج میرزا، وحید دستگردی، احمد عارف، فریدالدوله گلگون و غمام همدانی نوشته است. بنابراین با مطالعه این نامهها با دیدگاه عارف درباره این شخصیتها نیز آشنا میشویم.
نورمحمدی از این نامهها به عنوان آینه تمام نمای حالات عارف یاد و توضیح داد: عارف در این نامهها دردها و تمام حالات خود را به خوبی بیان کرده است و از اوضاع روحی خویش در اواخر عمر سخن میگوید. تاریخ نگارش این نامهها از سال 1301 آغاز و تا سال 1312 ادامه دارد. البته حدود 60 درصد نامهها از سال 1306 تا 1312 نوشته شدهاند.
ابوالقاسم عارف قزوینی (۱۲۵۹ - ۱ بهمن ۱۳۱۲)، شاعر و تصنیفساز بود. وی صرف و نحو عربی و فارسی را در قزوین فرا گرفت، خط شکسته و نستعلیق را خوب مینوشت و موسیقی را نزد حاج صادق خرازی آموخت.
عارف نخستین تصنیفش را در 18 سالگی ساخت. اغلب تصنیفهای او وطنی- سیاسی یا عاشقانه است.
از آنجا که تصنیفهای عارف اغلب در وصف حال و اوضاع زمانه بودهاند، همگی تاثیر بهسزایی در مجامع آن روز داشتهاند. عارف از نخستین کسانی است که در ایران کنسرت برگزار کرد و بر جنبه غیر مجلسی بودن و مردمی بودن آن تاکید داشت.
«دیوان اشعار» و 29 تصنیف از او برجای مانده است.
مهدی نورمحمدی متولد سال 1351 و کارشناس علوم سیاسی است. نخستین كتاب او «فرهنگ واژگان قرآنی» (به سه زبان انگلیسی- عربی- فارسی) نام داشت كه در سال 1375 توسط انتشارات رهنما منتشر شد.
«خاطراتی از موسیقیدانان»، «ترور در بهارستان»، «من و آزادی»، «عارف قزوینی نغمهسرای ملی ایران»، «قزوین در انقلاب مشروطیت»، «سرگذشت موسیقیدانان قزوین در دوره قاجار و اوایل عصر پهلوی»، «خاطرات عارف قزوینی»، «من و آزادی» و «مشاهیر قزوین» از جمله آثار نورمحمدیاند.
کتاب «نامههای عارف قزوینی» از سوي انتشارات نگاه منتشر میشود.
مهدی نورمحمدی مجموعهای را از نامههای عارف قزوینی، شاعر فقید، در کتابی با همین عنوان گردآوری و تدوین كرده است. وي درباره برخی از اين نامهها، در کتاب توضیحاتی ارایه ميدهد.-
نظر شما