سه‌شنبه ۷ تیر ۱۳۹۰ - ۱۵:۴۵
بين‌النهرين و ايران در فاصله بين فروپاشي سلسله اول بابل

«بين‌النهرين و ايران در دوران متأخر»، گزارشي از سمينار يادواره ولاديمير لوكونين، ويراسته جان كرتيس با ترجمه زهرا باستي، به كوشش سازمان مطالعه و تدوين كتب علوم انساني دانشگاه‌ها (سمت) منتشر شد. موضوع سمينار ارتباطات بين‌النهرين و ايران در فاصله بين فروپاشي سلسله اول بابل است.

به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، اين كتاب گزارشي از سمينار يادواره ولاديمير لوكونين است. در اين مجلد گزارش سميناري منتشر مي‌شود كه در 14 جولاي 1993 ميلادي در موزه بريتانيا برگزار شد؛ موضوع سمينار ارتباطات بين‌النهرين و ايران در فاصله بين فروپاشي سلسله اول بابل اندكي پس از سال 1600 و 539 پيش از ميلاد بود که کوروش كبير بابل را تصرف كرد و خاور نزديك زير سلطه هخامنشيان درآمد.

چهار كارشناس برجسته در اين سمينار شرکت كردند و درباره جنبه‌هاي گوناگون اين موضوع پيچيده و در عين حال بسيار جالب سخن گفتند. «اگنس اسپايكت»، موزه‌دار بخش آثار باستاني شرق در موزه لوور، پيكرتراشي كاسي در بين‌النهرين را بررسي و آن را با پيكرتراشي ايلام ميانه در همان زمان در ايران مقايسه كرد.

«پيتر كالمير» از مؤسسه باستان‌شناسي آلمان در برلين كه در گذشته در ايران فعاليت داشت، به بررسي هنر بابل در دوره پادشاهان كاسي و سلسله دوم ايسين پرداخت و ارتباط آن با هنر ايران را روشن ساخت. اين دو ناحيه به‌ويژه در دوره كاسي ارتباط نزديكي داشتند كه در آن زمان تمدن كاسي از رودخانه دياله تا كوه‌هاي غرب ايران وسعت داشت.

«لويي وندنبرگ» از دانشگاه گنت بر نتايج حفاري‌هايش در پشتكوه، در بخش غربي لرستان تكيه كرد كه از 1965 تا 1979 شمار زيادي گورستان را در اين محل حفاري كرده بود. او به بررسي گنجينه‌اي از اشياء به دست آمده از عصر آهن پرداخت و به شباهت آنها با اشياء آشور اشاره كرد. اگر چه ارتباطات در برخي موارد كاملا مشخص بود، بي‌‌ترديد تمام لرستان، ناحيه‌اي خودكفا به شمار مي‌آمد كه سبك هنري مستقل و متمايز خود را دارا بود.

در پايان برنامه سخنراني‌ها، «مايكل روف» به اجمال به ارتباطات تاريخي ماد و بين‌النهرين، به ‌ويژه آشور اشاره كرد و سبك‌هاي معماري دو منطقه را مقايسه كرد. او بدين منظور توجهش را بر تپه نوشيجان متمركز كرد كه تاكنون مشهورترين محوطه مادي به شمار مي‌رود.

دكتر روف تنها كسي است كه اطلاعات زيادي درباره نوشيجان دارد. زيرا با استروناخ در پنج فصل حفاري اين محوطه در 1967 تا 1977 همكاري كرده كه در مراحل بعدي دستيار سرپرست حفاري بوده است.

كتاب «بين‌النهرين و ايران در دوران متأخر» براي دانشجويان رشته‌ باستان‌شناسي در مقطع كارشناسي، به‌عنوان منبع اصلي درس «هنر بين‌النهرين در دوران تاريخي» و «باستان‌شناسي و هنر ايران در هزارة اول» ترجمه شده است. علاوه بر جامعه دانشگاهي، ساير پژوهشگران و علاقه‌مندان نيز مي‌توانند از آن بهره‌مند شوند.

كتاب «بين‌النهرين و ايران در دوران متأخر» در 151 صفحه و بهاي22000 ريال در اختيار دانشجويان و علاقه‌مندان قرار گرفته است.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها