به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ابینا)، این رمان نخستین بار در سال 1997 میلادی توسط زیگرید لطفی تبریزی، مترجم مشهور آلمانی به صورت خلاصه به این زبان ترجمه و در 480 صفحه منتشر شده بود.

ترجمه نخست لطفی شامل 480 صفحه می‌شد. لطفی از دوران جوانی یکی از طرفداران آثار دولت‌آبادی بود. او پس از خواندن «کلیدر» خلاصه از آن را ترجمه کرده بود، که در سال 1997 منتشرش کرد. این مترجم مشهور در سال‌های بعد، قسمت‌های دیگری از رمان را نیز ترجمه کرد و تحویل ناشرش داد. اما این نسخه دوم نیز ترجمه کامل کلیدر را در برنمی‌گرفت.

«کلیدر» در ماه‌های گذشته توسط اتحادیه ناشران زوریخ (unionsverlag) دوباره در 680 صفحه چاپ شد، که نقدهای مثبت زیادی گرفت.
فرانتس هولر، منتقد مجله هفتگی زوریخ در مورد این کتاب نوشته: « مترجمی از من پرسید؛ شما از تهران بازدید کردید و افتخار آشنایی با دولت‌آبادی را پیدا کردید. حال چه نظری در مورد او دارید؟ و من در پاسخش گفتم: دولت آبادی از نظر اصالت و زیبایی مانند یک شاهکار معماری شرقی است.»

استفان وایدنر، نویسنده آلمانی در نقد این کتاب در روزنامه جدید زوریخ «ان_زد_زد» نوشته:«محمود دولت آبادی، یک حماسه آفرین کلاسیک مانند تولستوی و بالزاک است. هیچ  مورخی بهتر از او وجود ندارد که روستاهای فقیر، مردم ساکت و مظلوم را این‌چنین به زیبایی توصیف کند.»

زیگرید لطفی تبریزی، زاده آلمان و دارای مدرک دکتری زبان و ادبیات روسی از دانشگاه گوتین بود. او پس از ازدواج با محمد حسن لطفی در سال 1950 میلادی، به ایران مهجرت کرد. یکی از نخستین آثاری که وی به آلمانی ترجمه کرده «به کی سلام کنم» نوشته سیمین دانشور است.

محمود دولت آبادی در توصیف وی گفته است: «زیگرید لطفی نخستین کسی بود که کارهای مهم مرا به آلمانی برگرداند. قبل از او دکتر رهنما، ترجمه کارهای کوچک را آغاز کرده بود و پیش از او بزرگ علوی. زیگرید لطفی آن‌قدر به رمان «کلیدر» علاقه داشت که می‌گفت می‌دانم عمرم کفاف نمی‌دهد، همه کتاب را ترجمه کنم. دوست داشتم می‌توانست مجلد آخر (جلد ۹ و ۱۰) را ترجمه کند، ولی متأسفانه این اتفاق نیفتاد و از دنیا رفت.»

زیگرید لطفی در معرفی ادبیات داستانی معاصر ایران در کشورهای آلمانی‌زبان نقشی مهم داشت. ترجمه‌های او از دو رمان «جای خالی سلوچ» و «کلیدر» محمود دولت‌آبادی به زبان آلمانی، سرآغاز و راهگشای انتشار آثار دیگری از ادبیات معاصر فارسی در آلمان و دیگر کشورهای اروپایی بود. ترجمه رمان «همسایه‌ها» نوشته احمد محمود و چند داستان کوتاه از زویا پیرزاد به زبان آلمانی از دیگر کارهای او است.

لطفی در سال 1393 در سن 80 سالگی در تهران درگذشت.