فریده گوینده میگوید: اینکه النا فرانته خودش را محو کرده و ناشناس مانده، دقیقا همان مضمونی است که در آثارش به آن اشاره دارد، محو شدن، خودمحوکردگی و طرد شدن. فرانته معتقد است کتاب وقتی نوشته شد به نویسندهاش دیگر نیازی ندارد و اگر حرفی برای گفتن داشته باشد خوانندگانش را پیدا میکند و خود کتاب برای ادبیات کافیست.